* * * Bez tytułu 9

[JacaM]

Patrzę na drewnianą pierś.
Na skórę o nazbyt wyraźnej fakturze.
Jak zwykle wrednie,
uciekam na chwile.
Nastoletnia dziewczyna,
wiotka i szybka,
w dotyku sprężysta.
Jest tak zepsuta,
że się z siebie śmieję.
Brud duszy?
Prośba na dnie wzroku,
ignorowana.
Czystość duszy?

Wracam do drewnianej piersi,
śmieję się głośniej.
Podnoszę żelazo męcząc ciało,
trzeba ten śmiech spalić.
Boksuje zaciekle w worek,
on nie obiecuje wzruszeń.