Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rycice – nie od rycia wzrastają.


Rekomendowane odpowiedzi

Ryc ogrodnikiem był, lecz w wyobraźni,
bo nuż, co w glebie eksperymentować,
i oko czyje jakim kwiatem drażnić,
i ryć ostrzonym kijem, i pikować,
i poić wodą, i słoneczkiem raczyć,
i chodzić, żeby było chadzać za czym,

a tak to ogród bez chwastów i suszy,
i co tam najdzie, zaraz pąkiem strzela,
i co, że raczy jeno ździebkiem duszy,
bo w wyobraźni Ryca się zawiera,
i póki Ryc żył, raz odstał nożycem,
i zarył w ziemię, gdzie dzisiaj rycice,

i tak do dzisiaj pił w myśli i jawie,
bo w miejscu powój i sterczące krzaki,
i rozkwiecone łodygi i w trawie
chadzać trza jakby chodzić było za czym,
jedni za słonkiem, drudzy za księżycem,
a nuż z ryczenia wzrastają Rycice.

----------------------------------------------
od autora:
Rycice – nazwa wsi pochodzi od słowa rycica, oznaczającego człowieka trudniącego się ryciem, kopaniem. Prawdopodobnie była to wieś służebna zamieszkała przez książęcych "ogrodników". Po prawej stronie szosy znajdują się resztki parku podworskiego o powierzchni 2 ha. Była w tym parku zabytkowa Figura Matki Boskiej, ale została zabrana przez ludność Rycic. Po lewej stronie szosy znajduje się cmentarzyk z I wojny światowej.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Specjalnie dla Ciebie (ale też i dlatego, że lubię ten Ryczywół oraz lubię Twoje wiersze) poszperałam w internecie i oto, co znalazłam:
"Ryczywół został założony jako miasto prywatne na początku XV w., nad rzeką Flintą (Golnicą), na gruntach należących do wsi Krężoły i pierwotnie nosił nazwę Nowy Ostrów. Nazwa Ryczywół oraz herb przedstawiający czarną głowę wołu wywodzą się od odbywających się tu targów bydła oraz licznych pasących się na zielonej równinie stad. Główna oś komunikacyjna (dawny szlak handlowy) utworzyła duży prostokątny rynek. Z narożników rynku wyznaczone zostały główne ulice prowadzące w kierunkach wylotowych z Ryczywołu do: Rogoźna, Obornik i Czarnkowa".
Informacji jest tam zresztą więcej. No i co? Nada się to do jakiego wiersza?...
Pozdro i ukło.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Specjalnie dla Ciebie (ale też i dlatego, że lubię ten Ryczywół oraz lubię Twoje wiersze) poszperałam w internecie i oto, co znalazłam:
"Ryczywół został założony jako miasto prywatne na początku XV w., nad rzeką Flintą (Golnicą), na gruntach należących do wsi Krężoły i pierwotnie nosił nazwę Nowy Ostrów. Nazwa Ryczywół oraz herb przedstawiający czarną głowę wołu wywodzą się od odbywających się tu targów bydła oraz licznych pasących się na zielonej równinie stad. Główna oś komunikacyjna (dawny szlak handlowy) utworzyła duży prostokątny rynek. Z narożników rynku wyznaczone zostały główne ulice prowadzące w kierunkach wylotowych z Ryczywołu do: Rogoźna, Obornik i Czarnkowa".
Informacji jest tam zresztą więcej. No i co? Nada się to do jakiego wiersza?...
Pozdro i ukło.

ano musi się nadać, jajć, piękna miejscowość, oby mój wiersz jej nie oszpecił, dzięki za koment i oczywiście informacje
z ukłonikiem i pozdrówką MN
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witku, piękna historia, wiersz rytmiczny, aczkolwiek wyłapałem jedno.- potknięcie? - chyba nie, ale rzuć okiem:
[quote]
a tak to ogród bez chwastów i suszy,
i co tam najdzie, zaraz pąkiem strzela,
i co, że raczy jeno ździebkiem duszy,
bo w wyobraźni Ryca się zawiera, by było lepiej i sens nawet by został cały



Pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wśród nocy cisza, ciemno wszędzie, Tylko moje myśli krążą wokół Twoich snów. Zgubiłem siebie, nie wiem nawet gdzie, Każdy dzień jak cień, światło tu nie sięga. Czasem sięgać próbuję w przyszłość odważnie, Ale jest mi tu jakoś niewyraźnie. Tak pusto, głucho wszędzie, I nie wiem co to będzie. I czy cokolwiek  jeszcze będzie. Mówią, że życie to nie bajka, Ale nikt mi nie powiedział że to będzie thriller. Fabuła tej opowieści mi ucieka, Nikt i nic już na mnie nie czeka. Czuję chłód, choć w pokoju ciepło, Każdy mój uśmiech to gęba z plastiku. Lubiłem marzyć, teraz boję się, Że dawne marzenia to tylko zły sen. Za rogiem otwiera się dla mnie nowy dzień, I znów zapomnę, co znaczy "żyć". W koło i w koło, bez celu, bez końca. Czy znajdę siebie, w tym całym szaleństwie?
    • @Leszczym Metaforycznie prezent odnalazł miejsce w tekście. Być może adresat doceni wartość prezentu :))
    • @Natuskaa    Dziękuję Ci wielce

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      .
    • @violetta dzięki; publikuję tutaj tylko dodatkowo - normalnie na TwojeWiersze (jako RoMiś - bo 'Groschek' ma blokadę); tego portalu nie rozgryzłem do tej pory..
    • @Hiala @Monia @Domysły Monika @malwinawina @Leszczym, ponieważ zauważyłem, że jest tutaj taki zwyczaj, że autor dziękuje za polubienia swojego wiersza, to i ja wam dziękuję. I, jak już zapowiadałem, mam zamiar napisać własną interpretację tego mojego wiersza. Ponieważ spotkałem się tu na portalu z taką opinią, że interpretacja wiersza przez autora może zagrażać intuicji czytelniczej, to proponuję, żeby ci, którzy tak myślą tej interpretacji po prostu nie czytali. Ja ze swej strony uważam, że autor wiersza powinien być także uczestnikiem dyskusji o swoim wierszu, chociażby dlatego, że dla samego autora znaczenie jego poezji nie musi być wcale jasne, autor także może po upublicznieniu swojego utworu go niejako "odkrywać". Autor może także mieć świadomość, że jego autorska interpretacja własnego utworu wcale nie musi być jedyna i autorytatywna... .
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...