Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pijane Miłostki

nadia_romanof
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Kai_Fist

Kai_Fist

Opublikowano
Opublikowano

...taki wierszyk pasujący do sceny, w której pijany facet użala się nad szklanką w podrzędnym barze.

- Czy podać?
- Nie, dziękuję. Poszukam tej prawdziwej.

Nadio!
Mi się tam podoba, dlatego że mnie zaciekawił. Może inni powiedzą, że znowu coś o miłości...
Czekam na następny wiersz.

Pozdrawiam.

nadia_romanof

nadia_romanof

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Kai Fist interesujšce jest twoje zrozumienie wiersza, odczułeœ go jako mężczyzna i to mnie ciekawi, ja pisałam to bardziej od strony kobiecej, chodziło mi o kobietki przesiadujšce codziennie w barach upijajšce się i szukajšce prawdziwej miłoœci a wychodzš z niego z przypakowo poznanym facetem na jednš chwilowš pijanš noc:) i znów nici z miłoœci:)))

pozdrawiam cieplutko

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • andrew
      Orędzie

      Przez andrew · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Gdybyś poczytał. Większość ziemi już sprzedana . Jakim państwom pewnie się domyślisz. Są tam ogromne korporacje. Na pola nic nie spada, chyba, że przypadkowo.   Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Berenika97
      Wilcza prawda

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @TectosmithBardzo dziękuję! Niestety muszę się z Tobą zgodzić, bo te piękne zwierzęta mają coraz mniej przestrzeni. A mimo ochrony (bardzo dziurawej) nadal są zabijane. 
    • Berenika97
      Deszcze

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @huzarc Pokazałeś coś, co większość z nas woli wyprzeć – biurokrację cierpienia, a przede wszystkim tę straszliwą rutynę, którą ludzie muszą sobie zbudować, żeby przetrwać w pracy z tym, co niewyobrażalne. Najbardziej poruszające jest dla mnie to, balansujesz między okrucieństwem szczegółu („pękł jak pomidor") a momentami nieoczekiwanej ludzkości – te czerwone jagody, to zastanawianie się, które są słodkie. To nie cynizm, to mechanizm obronny. Sposób, w jaki umysł szuka czegoś normalnego, żywego, gdy jest otoczony śmiercią. Prokurator w szpilkach, maszynista z dwudziestym wypadkiem w życiorysie, spór o to, czyja to sprawa – to wszystko brzmi absurdalnie, ale właśnie w tym absurdzie jest prawda o systemie, który musi sobie jakoś radzić z tragedią, więc zamienia ją w procedurę. I ten deszcz, który pada na początku i na końcu – obojętny, ciągły, zmywający wszystko i nic nie zmieniający. To wiersz trudny, mocny i ważny.
    • Tectosmith
      Listopad

      Przez Tectosmith · Opublikowano

      @Amber Bardzo subtelny obraz listopada — nie jako końca, ale cichego przejścia w inne trwanie. Podoba mi się ten szept między wierszami, w którym chłód nie jest wrogi, tylko potrzebny.  Pozdrawiam serdecznie. 
    • Jacek_Suchowicz
      podobieństwo

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      poezję i prawo  łączy wspólna rzecz dziś interpretuje każdy tak jak chce

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...