Płacz

[Monika Smykała]

Kropla po kropli na ziemię spada.
Kropla kropli życie smutne opowiada.
Czy to płacz natury, czy dziewczyna płacze,
Bez różnicy i tak nikt nie zobaczy...

Świat wciąż na smutek i inne uczucia obojętny.
Świat do przodu gna, 120 km/h wchodzi w zakręty.
Czy to serce puste, czy zamknięte,
Co za różnica i tak wkrótce z bólu pęknie...

Kropla z kroplą wciąż za ręce.
kropla z kroplą na życie patrzy obojętnie.
Czy w końcu wyjdzie słońce, czy znów chmury,
Bez różnicy i tak świat nadal będzie ponury...

[Nik@]

bardzo melodyjny,
paradoskalnie prosty i przejmujacy.