Mój Anioł

[Konrad Staszewski]

Mój Anioł

Nie pamiętam jego koloru oczu,
nie pamiętam wyrazu twarzy -
czy był poważny,
czy uśmiechał się do mnie.

Nie pamiętam jaki był wtedy dzień,
wiosna, lato
a może zima,
ta, która gości w moim sercu.

Nie pamiętam czy śmiał się,
nie pamiętam czy płakał.

Pamiętam, że mnie nie przytulił,
że się pożegnał.

Pamiętam, że odszedł na zawsze,
ukradł mi serce i jedyne skrzydło.
On jest teraz wolny
a mnie zamknął w więzieniu wspomnień.

Pamiętam, że go kocham,
że był i że istnieje
choć on pewnie już zapomniał o mnie.

21.05.A.D.2006

Konrad Staszewski

[Konrad Staszewski]

Dzień doberek Dzie wuszko.

Nic co piszę nie jest przypadkowe. Bardzo poskracałaś mój wiersz ale wszystkie powtórzenia, które w nim zawarłem są środkiem stylistycznym mającym na celu dobitniejsze ukazanie moich uczuć. Widzisz, mam dość romantyczną duszę.

A co do ostatniej strofy "katastrofa"? Czemu? Ostatnia strofa to wyraz mojej resztki nadziei, czegoś co się we mnie tli. Ta strofka to wtzwanie, żeby mój anioł mi odpowiedział i albo mnie dobił albo zaprzeczył. Żeby powiedział, że nie zapomniał.

Dzięki za buźkę :)))) I nawzajem.

Pozdrawiam, Konrad Staszewski.

[Konrad Staszewski]

Literówki, drobiazg.

Wiesz nie bardzo lubię wariację, niestety ale coś będę kombinował :)

Konrad Staszewski.

[Konrad Staszewski]

Dziękuję dzie wuszko, za rady :)

Pozdrawiam, Konrad Staszewski.