Zgłoś

I kruka balut - oto tu laba, kurki.    

- Kata na co rak? - Karoca na tak.  

Jak w grze w okręty - trafiony/zatopiony ;) Tych dziwnych dni się namnożyło: Dzień Jazdy Nago na Rowerze (10.06), Dzień Łapania za Biust (05.07 - podobno w Rosji wymyślili), Międzynarodowy Dzień Pończoch Nylonowych  (dziś, 15.05), Dzień Arbuza (03.08), Międzynarodowy Dzień Pantery Mglistej (04.08.), Światowy Dzień Geodety (21.03) i wiele, wiele innych. Polecam posprawdzać sobie, jak komuś zabraknie w domu wódki, efekt o wiele lepszy.

Ten wiersz znów mi przypomina lirykę barokową, gdzie liczył się przede wszystkim błyskotliwy koncept i doprowadzona do perfekcji forma, oparta na przemyślnym zastosowaniu środków poetyckich. Metaforyka i styl dobrze wpisują się w ten kanon, pozostaje kwestia rytmu w wierszu. Masz 13-zgłoskowiec, więc powinieneś ustawić sobie średniówkę (przerwa dzieląca wers na dwa dystychy) w stałym miejscu, np. 7+6   byliśmy przecież jednym (7 sylab) // jak splecione dłonie (6 sylab)   i trzymaj się tego w każdym wersie.   Rym męski w pierwszej zwrotce słabo wkomponowuje się w melodię całości. Użycie tego typu rymów zawsze wiąże się z wprowadzeniem mocnego zaakcentowania, stworzeniem klimatu dynamicznego, dziarskiego, krzykliwego, podczas gdy tutaj operujesz spokojną, melancholijną zadumą.

Słyszę w wierszu głos w dyskusji o tym, gdzie szukać prawdziwej poezji i czym ona jest. Można wznosić się na piedestały (sztuczności), tworzyć górnolotne i kunsztowne 'obiekty artystyczne', a jednak to w pozornie pogardzanej, niepozornej codziennej szarzyźnie i w ledwie zauważanych drobiazgach kryje się energia, liryczne paliwo. Umiejętność dostrzegania tych źródeł jest jednym z kluczowych elementów tego, co się powszechnie uważa za 'talent' (ja wolę słowo - potencjał) poetycki.