Labirynt

[Yarq]

Wodzimy palcami
Po cienkiej Ariadny nici.
Przesuwa się między nimi
I znika
W ciemnościach
Wokół nas.

Na jednym jej końcu my
Na drugim nasze szczęście.
I ile byśmy nie szli
Nie wiemy
Gdzie wyjście.

Jeśli nitka wyślizgnie się
Z gruboskórnych rękawic
Lub sam ją puścisz
Zgubisz się w życia labiryncie.
Będziesz błądził jak inni
W mroku.

Oni.
Wpatrzeni w ziemię.
Nie chcą patrzeć na nikogo
Ani szukać pomocy na górze.

Wymijaj ich
Niedoceniony
I wyjdź
Znajdując swoje szczęście.

[pathe]

życie jako labirtnt to bardzo ciekawy motyw znany w literaturze od dawna. dlatego wymaga innowacyjnego ujęcia. temat już masz, pierwowzór powiedzmy też, spróbuj jakoś ciekawiej to ująć, żeby wiersz nie był taki przewidywalny i oczywisty.
pozdrawiam serdecznie:)

[Black Swan]

to samo odczułam co pathe przy czytaniu - brak tej niewypowiedzianej mysli, wszystko pieknie podane na talerzu

Oni.
Wpatrzeni w ziemię.
Nie chcą patrzeć na nikogo
Ani szukać pomocy na górze.

Wymijaj ich
Niedoceniony
I wyjdź
Znajdując swoje szczęście.

zamiast tego mogłaby być....
pozdr.BS