Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ludzki los zawieszony w powietrzu
wiatr szarpie go na strzępy
i ściąga kapelusze z głów
niebo rozciągnięte
nad naszymi głowami
posypuje ubranie
mroźnymi płatkami

Wszystko tonie w bieli
a pośród tego wszytkiego
Ja i Ty

Niczym rzeźba
ozdabiamy ten krajobraz
namiętnym pocałunkiem.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...