Cztery ściany

[wężuś]

Zamknieta.
W czterech ścianach własnego umysłu.
Rozglądam się, w nadziei że coś się zmieni...
Lecz na próżno.
Nie zmienił się materac na ziemi,
Ani zżółkły obrazek na ścianie.
Zwiędła róża w oknie... nie zmieniłam wody...

A teraz mój krzyk
Buduje cegła po cegle drzwi.
Zamknę się na świat i już nigdy nie odczuje bólu

Drzwi pomaluje na różowo
Nie będzie mi smutno.

A na nich wyryje imię tego,
Co zbudował te ściany
Wokół mnie.......