Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgliszcza dobroci


Rekomendowane odpowiedzi

dymy osnuły
bloki i sioła
płonie ludzka dobroć
kłęby mgliste
oplotły duszę
wstążkami ogni
żarząca
piekielna
ironia
skrzeczy i trzeszczy
iskrami śmiechu
Bóg mokrą ręką
dotyka ciał
rozpaczy łzami
gasi pożogę
a zło podsyca ognisko
szczapami śmierci
wśród zgliszcz pożaru
znaleziono diabła

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • My   A teraz chciałbym o nas trochę opowiedzieć; Uwaga, będę szczery. Zmyślać nie zamierzam, Tym bardziej, że nie o to chodzi tutaj przecież, I żeby wyobraźni z życiem nie pomieszać, Spróbuję ją powstrzymać. Tak na marginesie, Mam prośbę. Jakiś hałas wyjść stąd nie zamierza.   Słyszycie? Nie cierpimy zakłócania ciszy; Pozbierać przez to myśli nie da się w ogóle,  Emocje przemawiają… Ktoś bez przerwy krzyczy? Cichutko. Przecież umysł zaraz eksploduje; Trzymajcie się, neurony. To nie lada wyczyn... Raptownie dźwięk za dźwiękiem wbija się i kłuje... Ucichło? Och, nareszcie, mogę mówić, przy czym, Mój umysł za tę ciszę wkrótce podziękuje.   Działamy, mniej lub bardziej, zawsze rutynowo, I poprzez ciągłe zmiany łatwo nas rozproszyć. Staramy się maskować, być jak wy, wiadomo... O ludzie! Jakże często przez to mamy dosyć. Ratować chcą się mózgi, żeby znów być sobą, Dlatego, gdy na meltdown prawie się zanosi, Efekty bodźcowania na wierzch z nas wychodzą, Rujnując posklejany tu i tam neurotyp.   ---  
    • @Jacek_Suchowicz no nie inaczej... "zawodowo"  to wierszem skwitowałeś

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Leszczym powiedzmy, że przybilismy sobie piątkę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Triengel Bohater swojego losu ...cios za ciosem a nogi choć umęczone to jednak nadal stoją . Trudno o motywację...raczej trudno tu o "słowo klucz" typu.... dasz radę pozbierać życia kawałki w jedną mozaikę. Raczej jest już postawa " w nic pozytywnego nie uwierzę" A jednak się połaszę, każda beznadziejna sytuacja ma tak zwane wyjście "ewakuacyjne"  Każdy element przeszłości to dziś twoja siła napędowa, absurdalne wiem ...doświadczenia tak mogą połamać że głowa mała. Trudno tu o receptę, ale jest tu jeszcze siła.   
    • Noce pełne miłości, wbrew smutkom niechcianym, zawsze niedokończone zapadają w pamięć. Stają się legendą w nurcie zwykłych zdarzeń; rozdartym wspomnieniem snem spełnionych marzeń. Inspiracją wierszy, westchnieniem ukrytym, różową tęsknotą w monotonnym życiu
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...