Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

krocz


Rekomendowane odpowiedzi

Krocz nieugięcie po trefnej nawierzchni
Wypolerowanej poślizgami mrówczej rzeszy,
która mawia- pracuj.
Niech mozaika kolorowana cierpieniem, ugnie się
pod ciężarem przeżyć.

Wreszcie...Idź w nieskończoność.
Niech szala życia uchyli się na cudzą korzyść,
gdy ty malując swój sarkofag
tęczowymi liśćmi zmierzchu, powiesz: oto ja,
który odszedłem w niepamięci ludzkości.
Oto ja, któremu
świat nie oszczędził cierpkiego smaku cykuty.
Dlatego... zerwij się.

Stąpaj niezłomnie po trefnej nawierzchni
Wypolerowanej poślizgami mrówczej rzeszy,
Niech mozaika kolorowana cierpieniem, ugnie się
pod ciężarem przeżyć.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...