List do świata.

[Tomasz H]

Kochany świecie
Czemu nazywasz mnie wielbłądem
To nie są garby przecie
To taki plecak doświadczeń.
Ciężki jak ołowiane chmury
Lecz mądry jak wszystkie szkoły świata.
Wyrósł więc go lubić muszę.

Kochany świecie
Zobacz, dobro jak ptaki, lata ponad nami
Wyciągamy dłonie by je schwytać
Lecz często jesteśmy w rękawiczkach
Miast za skrzydła za pióra chwytamy
Łamiąc kręgosłup wiary
Później kulawo żyjemy
Dziwiąc się dlaczego.

Kochany świecie
Jeśli mi nie ufasz, uwierz ptakom
Dzięki nim lecisz
Nie łam im skrzydeł w samobójczym geście
Nie odbieraj nadziei
Nie zamykaj wiary w areszcie
Posłuchaj łopotu, zrozum to wreszcie
Kochany świecie…

27.12.2005 (Trwanie.)

[Stanisław Kamykowski]

prosto napisane, łatwe w odbiorze, właściwie nie mam nic do zarzucenia (może nie potrzebna kropka w tytule), ale nie porywające
pozdrawiam:-)

[Ewa Rajska]

no właśnie, prosto, ładnie, ale nie porywa.

ale podoba się!!
pozdrawiam ceipło
ER