Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pospiesz się. Przed nami most,
złe przecznice, światło po drugiej
stronie miasta, głębokie dziury na drodze.
Przed nami mogą być jeszcze tory,
różnej długości pociągi i trzask. Więc
dodaj jeszcze mnie do tego, bo nie zdążysz
na ostatnią kłótnie, Candle In The Wind
zapomni , że było przez ciebie słuchane o
godzinie 22:08. Chcę jeszcze zobaczyć kwiaty
schnące w wazonie, na które nigdy nie
było cię stać i ulice zmieniające się powoli w
śliski lód - teraz to już na pewno umrzemy. Bez
świadków, z kurzem na sukience zastygnę i twoje
ciepłe dłonie zastygną, w sobie zastygniemy
na tylnym siedzeniu malucha.

Opublikowano

kiepściutkie nie.
może bardziej pominięty jest aspekt tej uniwersalności - co by każdy znalazł cos dla siebie. Tworzy się słowotok peelki skierowany do kogoś tam z puentą w maluchu.
Co na nie: "złe przecznice" i "ciepłe dłonie"
taki -db, ponieważ umiejętnośc prowadzenia słów na poziomie.
Pozdrawiam serdecznie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no po takim wyróżnieniu to ju można z całą pewnością powiedziec ze tekst świetny :)

ale zostaw "stronie" w wersie z po drugiej - będzie ładniej :))

o ile najczesciej podobają mi sie zakonczenia to tu genialny jest początek :)
z koncówką już gorzej bo ten maluch to problem - widać ze to zmyślone :P (tylko jeszcze nie wiem czemu) a jeśli nie zmyślone to współczucia i wyrazy uszanowania :D - tam sie siedziec nie da a co dopiero "zastygać" ;D

pozdrawiam :)
Opublikowano

Kladiusz nie mów, że świetne bo powiedzą, że robimy kółko wzajemnej adoracji;)

hehe jakoś wystarczyło mi źle skomentować kilka utworów i już każdy mój wiersz jest beznadziejny, ciekawe, ciekawE:)
ale mnie się podoba, jest przynajmniej ciekawie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Akurat jadłem dziś pierogi :)
    • Nie mogę się uwolnić Usta twe niczym wrota do piekieł Rozpalone namiętnie rozchylają sie powoli A Włosy twe aksamitne niczym perskie płótno opadają swawolnie na roznegliżowane ramiona, myslę Podchodzę,,obserwuje,dotykam w koncu całuje, jestem w niebie, jest pięknie Niech Emocje grają melodyczne dzikie dźwięki niech serce tobą pokieruje   Jej jęki znaczyły więcej niż milion słów Nie pamietam snu, w którym  bym Cie nie spotkał, nawiedzasz mnie nawet tam Jestes jak anioł coś stąpił na ludzka ziemie i z łaski swojej obdarzyłas mnie CiepłemZ’, którego nie zapomnę Ach żebym ja ino tez był aniolem to polecielibismy do gwiazd nie patrząc się za siebie
    • MRÓWKI Spałem spokojnie, gdy nagle przez sen poczułem mocne ugryzienie i zaraz potem ból. Przebudziłem się szybko, poszukałem latarki i przeszukałem cały namiot w poszukiwaniu sprawcy zadanego bólu. Nic szczególnego nie zauważyłem więc wsunąłem się w śpiwór próbując usnąć ponownie. Zgasiłem latarkę i położyłem się z powrotem spać. Do rana pozostało jeszcze kilka godzin, lecz nie mogłem zasnąć. Leżałem z przymkniętymi oczami czekając podświadomie na kolejne ugryzienie. To było pewne, że coś mnie ugryzło i przypuszczałem, że był to jakiś mały owad.  Na mojej lewej nodze zaważyłem zaczerwieniony ślad po ugryzieniu i poczułem swędzenie, pieczenie i niewielki bąbel. Dobrze, że nie jestem uczulony na jad owadów - pomyślałem.  Jak więc już wspomniałem nie mogłem spać trochę zaniepokojony, a trochę z bólu. Miałem przeczucie, że coś niedobrego wręcz potwornego dzieje się na zewnątrz namiotu. Tak więc leżałem i czekałem sam już nie wiedząc na co.  Nagle u wejścia do namiotu zobaczyłem małe punkciki posuwające się w moją stronę i po skierowaniu strumienia światła latarki w tamtym kierunku, aż dech zaparło mi z wrażenia, a gęsia skórka natychmiast ukazała się na mojej skórze. W namiocie były dwie czerwone mrówki. W oka mgnieniu zerwałem się na równe nogi i depcząc te, które zdążyły wejść do namiotu, musiałem odganiać te co chciały wejść do środka.  Podczas tej czynności ujrzałem używając latarki, że wokół namiotu jest masa czerwonych mrówek, które otaczały mój namiot że wszystkich stron.   cdn.    P.S. Opowiadanie powyższe napisałem w 1977 roku, czyli prawie pół wieku temu i jest to czysta fantazja.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...