Diariusz jesienny 31 X- jesienna dziewczyna

[polina]

Najbardziej lubię popołudnia,
gdy słońce jak łasicza głowa
przebija lśniąco pośród liści,
a wiatr zrudziały w szal się chowa.

Wieczór utkany z orchy i zieleni,
cynobru, sieny delikatnej,
gdu dzień jesienny nabrał głębi
cudownych oczu twych brunatnych.

Za lat dwadzieścia (jak będziemy starzy!)
pomyslę sobie, jak byliśmy młodzi.
Wszystko odeszło i umarło
jak liść klonowy płowozłoty.

Gdyby tak mógł się czas zatrzymać
w tym dniu jesiennym, szeleszczącym,
naprzeciw ciebie stałaby dziewczyna
jesienna, z liściem w osłupiałej dłoni.

[Regina Misztela]

polina bardzo sentymentalny obrazek, niestety wpada pewna rutyna, inwersje dodają zbędnego patosu, no a ten nawias z wykrzyknikiem, to zbędny, przecież wiadomo, że za 20 lat, już nie będziemy młodzi, starzy też nie):):)
/Reginika

[Nata_Kruk]

Ładna zaduma nad mijaniem......tytul jak dla mnie za długi, ale może całośc coś oznacza..:)...przepraszam i pozdrawiam..:)