Morze ci powiem...

[Tomas Poza]

Babie lato magnoli
Zesmałe powietrze
Snując przekręte korytarze
Różych myśli
W kolorach lustrzanych twarzy
Sfa plaustgonią zamoży
W miękkie posągi
Struna stawia melodię
Rannej przestrzeni
Uderzenia poza próżnię
Lotnego rozbycia
Wybija godzina

/ a ty nic nie wiesz /

[Tomasz_Biela]

nie
albo raczej tak
masz rację
nic nie wiem
a chciałbym wiedziec że to
współczesny wiersz
ale tego nie wiem
a właściwie wiem
że nim nie jest
ale może się mylę
ale wiem że dla mnie nim nie jest

bywaj

[Tomas Poza]

tak to współczesny wiersz jest...
gdzie forma treścią jest...
a treść jak najskrytsze niewypowiedzenia....

[M._Krzywak]

No, panie Tomas, czytałem wczoraj, czytałem dziasiaj i wreszcie uczucia przeważają się na tak. Jeżeli nawet poetyka pozornie zamąca obraz, chyba coś mi się udało wyłapac :)

Sfa plaustgonią zamoży - tego nie potrafie odszyfrowac.

W każdym razie, treśc z pomysłem.
Pozdrawiam.

[stanislawa zak]

poezja poe-tycznie sama dla siebie.

[Tomas Poza]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Sfa plaustgonią zamoży- należy to tłumaczyć jako mniej więcej coś takiego: postępuje wyniszczenie możliwości...

pozdrawiam

[Tomas Poza]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

też, ale również tajemnica ludzkiej istoty niepowtarzalnej, i zagadka połączona z triumfalną przewagą na nieszczęsnym czytelnikiem... ale nieliczni się przedrą...