odwilż

[Łucja Kucińska]

wzrok matki karci ufne dziecko
przeszywa na wylot
więc spuszcza oczy by nie czuć zimna
życzenia w formie nakazu „masz” lub „musisz”
to piętno które nie chce się zabliźnić

dzisiejsza wigilia
jakże odmienna od tamtej sprzed lat
lód spływa po policzkach matki
a dziecko osusza chusteczką
spóźnioną odwilż

[Mari Paz Jimenez Luque]

Trochę jakby patos, głównie przez słowo "wieczerza". Ogólnie nastrój tekstu dość smutny, to da się wyczuć. A skoro wzbudził wiersz jakieś uczucie, to chyba na plus.

[Tali Maciej]

a mnie ten tekst niewzruszył, może zimny drań ze mnie
treść nawet może być
ale szata słów mało orginalna, od tej strony wiersz nie zachwyca

nisko się kłaniam i pozdrawiam

[Luthien_Alcarin]

wiem ze przesłanie wązne, ale rzeczywiście oprawa słowna mało porusza- wszystko to już było, nie wiem moze jakieś porównanie, pisanie bardziej prosto? i przede wszytskim nie wprost-bo wtedy powstaje ładna, wersowana proza

Pozdrawiam
Agata

[Faust Fryc]

ja uważam że daje do myślenia... osobiściue nie patrzę na budowę... na słownictwo... wcale nie tak bardzo... a wzbudził we mnie zastanowienie... plus ... duży ! :]
peace !

[Łucja Kucińska]

Jestem mile zaskoczona tyloma komentarzami, piszę od niedawna i wszystkie uwagi są dla mnie bardzo cenne.
Serdecznie dziękuję.
Pozdr.
Łucja