Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Brakuje mi Ciebie
W samotnościach codziennych
Kiedy wsłuchana
W rytm niezmąconego nikim dnia
Siedzę przy oknie i liczę liście
Jak spadające w przeszłość
Wspólne chwile
I z każdym liściem
Brakuje mi Ciebie więcej-
tęsknię.

Brakuje mi Ciebie
W zamyśleniach jesiennych
Kiedy kontemplując
Wczesny smutek zmierzchu
Siedzę przy oknie i liczę krople
Jak spadające w ciszę
Wspólne słowa
I z każdą kroplą
Brakuje mi Ciebie więcej-
tęsknię.

Opublikowano

w samotnościach codziennych
zasłuchana w rytm
niezmąconego dnia
liczę liście spadających w przeszłość
chwil

w zamyśleniach jesiennych
kontempluję smutek zmierzchu
liczę krople jak słowa
po deszczu

ja bym skróciła - niedopowiedziała wyrzuciła refren...
i pomyślała nad puentą...
ale początki zawsze są cieżkie :)
pozdrawiam
lenka

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @piąteprzezdziesiąte na Hożej znałem cud istotę, bez sierpa, jednak z tęgim młotem. ;)   PS Ponieważ Niechorze bywa odmienne, np. na "w Niechorzu", a to kolidowałoby z resztą myślę, że zgrabniej w pierwszym wersie będzie: Stary latarnik w pracy (Niechorze) Pozdrawiam          

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      A gdyby tak? ;) - po czym piłować jął w mig poroże Pozdrawiam
    • Jackowi Suchowiczowi   z jesieni wzięłam barwę słowa, co w Twoim wierszu się zaklęła. -------------     a co ma kolor do miłości? zmarszczek nie czuje przecież serce, tylko się oczy czasem gubią we wzajemnościach wód z odmętem.   zdarza się wpadnie jedno w drugie nie wiedzieć kiedy - i zatonie. czy to jest bieda czy to szczęście, ratować, rzucić się czy ponieść?   możesz nie wiedzieć, nie słyszałeś - pasuje srebro do czerwieni. a ostatecznie gdy się wstydzisz, możesz na kamień je zamienić.   ale czy warto? dobrze pomyśl i doceń smak rzadkości, cymes. bo żadne z wiersza o ludzieńkach, choć chciało kochać - już nie żyje.      
    • @Jacek_Suchowicz Jacku, odpowiem Ci oddzielnie :)      
    • każdy z nas rzeźbiarzem malarzem aktorem poetą własnego życia   nic że dłuto krzywe pędzel byle jaki pióro nie pisze widowni brak   każdy z nas jest sobą raz się boi a raz nie swojej roli   która ma wiele bram za nimi różnie bywa jest uśmiech i łza   każdy z nas jest tym kim jest  - nie warto się tego wstydzić
    • @Pan Ropuch tak, koszmary są męczące
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...