Zaklęte jezioro Cypriana Norwida

[Paweł Waligóra]

Barwy, kolory odbijają sie
w Tobie

zloto kolorowe drzewa maluja sie
w Tobie

pięknie odbijasz się w szklistym jęziorze
Duchu wody, piękny tonący
zimnym swym palcem taflę dotykasz

Co to do czorta
jeździec w czerwieni na białym swym rumaku
wyskoczył z dna jęziora grzechów

rozjuszony, zdziwiony w swej złości
w ręku jego szczep naszych włości
prowadzi z soba sznur jego mości

Lecz co to do czorta
Niebo oślepiające swym blękitem
zrobiło się wnet czerwone, krwawe

Obłok światła jasny
zdziwionyw swej jasności

Przemawia do Ducha i Jeźdźca,

Duchu zwać Cię przypadło Rahab
strzeżący miejsca wody

Ciebie zaś jeźdźco Horeb zwać beda

obłok swiatła jasny
unosi się

Rahab i Horeb w taniec się unieśli
ponad taflę

Milość ta wielka
płonąca ogniem miłosiernym
otyczyła w tańcu Rahab i Horeb
spojrzenia gorące w swe lica
kierują

W połączone swe dłonie
wode z jęziora otchłani ujmują

[Paweł Waligóra]

Czekam na waszą ocene