Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie potrzebujemy telewizji
by ujrzeć to co daleko ani muzeum
w pobliżu by dostrzec to co blisko. Wtedy
bywaliśmy wielorako konformistyczni już nie
jest ciemno i sucho i deszcz
bywa rączy. I wieś znikła za słońcem gdy miasto
się w nas przebudziło. Z czasem pozbieraliśmy
opowieści ze wszystkich czasów. Wyruszyliśmy tam
pozostał tylko smród pośród gór na morzu i
w niebie wciąż narażeni na absurdalność w potrzasku
niczym niedźwiedź na lodowej krze.

Opublikowano

dla mnie takie wersy bez oddechu są za duszne
gdy dochodzę do połowy zapominam co było na początku
dlatego wolę strofy
ja bym to tak podzielił
poza tym ciekawie

Tomix

nie potrzebujemy telewizji
by ujrzeć co daleko
ani muzeum w pobliżu
by dostrzec to co blisko


bywaliśmy wielorako konformistyczni
już nie jest ciemno i sucho
wieś znikła za słońcem
gdy miastosię w nas przebudziło


opowieści ze wszystkich czasów
wyruszyliśmy tam
tylko smród
między górami na morzu


w niebie wciąż narażeni na absurdalność w potrzasku

wybacz taką drastyczną zmianę ;)

pozdrawiam TomaszEK

Opublikowano

Niezły materiał na jeszcze nieźlejszy wiersz.

Wymaga obróbek, np. 'i' źle wygląda na końcu wersu, 'niczym' można zastąpić zwyczajnym 'jak'. I może pomyślałbym trochę nad ulepszeniem wersyfikacji (patrz: Tomix). Ale jest całkiem-całkiem. Pozdrawiam. // 51

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jestem tu, by czytać, nie odhaczać czyjś wiersz. Przyszłam z własnej woli – to z automatu stawia mnie w roli osoby zaangażowanej, pełnej chęci zrozumienia i poznania czegoś nowego, innego. W każdym wierszu kryje się klucz: słowo, zdanie, tytuł, zwrotka, a czasem nawet cała treść. To one otwierają drogę do interpretacji. Lubię ten moment odkrycia. Przyznam, że skutecznie odebrałeś mi tę przyjemność... Ustępuję więc miejsca Twojej pełnej zaangażowania perfekcji. Nauczaj, inspiruj, kieruj, eliminuj – rób to, co uważasz za słuszne. Dla mnie stało się to zbyt męczące – być może z racji wieku, bo werwy we mnie coraz mniej. Oddalam się więc, życząc wszystkim wysokich lotów.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Wbrew temu, co powyżej, zabrakło mi dwóch lub jednego "się" do pełnego zjawiska "się" stało.. samo.. bez ingerencji. To, co jest, jakie jest. Do wypełnienia. Brzmi jak niekompletne uzębienie. Pozdrowienia.
    • @Naram-sin Mylić się, królu, ludzka rzecz... kwestia tylko, na ile pozwolę sobie jako człowiek, by człowiek był we mnie. @Naram-sin  Na marginesie, ci, których tu pouczałeś, gdzie teraz są… Pewnie uznasz to za komplement, że eliminacja literackiej szmiry nie drażni twych bystrych oczu, a sukces w tym zakresie jest niezaprzeczalny
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Brzmi jak uzależnienie od kogoś, w kogo wierzysz i co mu się napatoczy na tętniący język, jak popularno-ponury gashlighting.   Tylko potwierdzenie.   Ten utwór jest na kilka razy, mimo, że konstrukcja wydaje się prosta, to wiele rzeczy jest tam powtykanych. Zgrzyta mi chory czas, lub go nie rozumiem. Co miałaś na myśli? Pozdrowienia.
    • @Naram-sin Autor zawsze ma pewne oczekiwania i życzenia. Mówi coś, chce coś przekazać, zwrócić uwagę na określoną kwestię, skłonić do refleksji. Wiersze w dużej mierze pełnią rolę apelu, manifestu.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...