Jesień?

[Krzysztof Kwiatkowski]

nie będzie jesieni
jej liści obłędnie spadających
i ludzi wgapionych w przeszłość
jak w wiecznie młode lustra

wiosny też nie będzie
jej pierwszych samobójców
i słońca które beznadziejnie
wstydzi się czułości księżyca

lato wróci na płótna Maneta
i rozmazane do granic możliwości
zaszyje się w paryskie knajpy
by wchłonąć atmosferę
początku wieku

cóż... pozostanie zima
bo nic w przyrodzie nie ginie
ulepi z nas mordziate bałwany
i najcięższa spośród wszystkich
zalegnie na polach i w lasach
ludzkiej zmęczonej egzystencji

[Krzysztof Kwiatkowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tytuł w pełni zamierzony ;)
Rzekłbym: taka mała prowokacja. Chciałem wejść do grona piszących o jesieni, ale tylko za sprawą tytułu. Hmmm... poetycki kop? zapamiętam, zampamiętam ;)

dzieki za komentarz

pozdrawiam
krzysiek