Przesiane słowa niczym piach

[Miłosz]

Przesiane słowa niczym piach
Z którego chcesz fundament zrobić
Składna pisownia tak jak mur
Co na owym fundamencie stoi
I treść, co jak dach
Zwieńczeniem twojej budowli
Ty zaś sam pod gołym niebem stoisz
Ty, co słowa starannie dobierasz
Rym znajdując wszelaki
Słodzisz słowem jak miodem
I w koronki ubierasz
Ten poemat swój
Przepiękny taki
A tu trzeba do gardła skoczyć!
Mocno wczepić się pazurami
Wbić swe zęby w to życie
I szarpać je kęsami!
To, co boli i trapi
Połknąć bez goryczy
To, co wzrusza i pobudza
Na deser zostawić!

[ewan_mcteagle]

Dorgi Miłoszu: czytać i jeszcze raz czytać.

[Igor Czajka]

Bardzo. A jakby jeszcze muze do tego dodać i zaśpiewać przy czymś ostrym! Oj by się działo! Pozdrawiam! :-)

[Fanaberka]

Pofrunęłam z kosmiczną prędkością: plac budowy, buduar, safari, izba przyjęć, jadalnia...
Przydał by się aviomarin :-)

[Cień]

Niektóre komentarze mnie zastanawiają, jak bardzo potrafimy byc bezwzgledni dla innych, rozczulając się nad własną nieudolnoscią.... Co do utworu, nie jest wciągający, to fakt!


Cień