***(Na niebieskich schodach)

[Mateusz Kulesza]

Na niebieskich schodach oczy
Tańczą za kobiecymi głowami
Schowanymi w ostatni dzień
Rewolucji

Tandeta wystaje z białych
Wąsów nienawiść wyciera
Ręce w spodnie
Plując na kark

To wszystko co Ci dziś
Do powiedzenia mają ciężkie
Głowy z ramieniem słońca
W imię Ojca którego
N i e z n a ł e ś

Mokre drzewa wycierają
Nam oczy dla wszystkich
Matek które staczają swoje
Grzechy

[Roman Bezet]

Dlaczego taka wersyfikacja? Ani żaden rytm specjalny, ani przerzutnie, ani sens - zwłaszcza wobec wielkich liter na początkach wersów.
Kobiece głowy są schowane w ostatni dzień rewolucji? A ten dzień spowija schody? A oczy tańczą w tle? - co to ma oznaczać?
"N i e z n a ł e ś" - zabrakło tu jednego odstępu między literkami (proszę zgadnąć, w którym miejscu ;)
Dla mnie to splot absurdów, zgromadzonych "na siłę" udziwnień.
Szkoda tego pomysłu, bo coś próbuje powiedzieć. Chyba do pracy pora?
pzdr. b