barwy ciszy

[Tomasz_Petrus]

barwy ciszy smakuję

cisza jak wolność -
spełnienie

cisza gdy strach
jak wyrok

cisza samotności
gdy zamykasz drzwi

cisza jak krzyk
gdy słowa zawodzą

cisza gotyckich przestrzeni
na rozkosz boga

cisza czasu
wczoraj i jutro

sen w ciszy -
tylko my dwoje
i cisza śmierci

gdy niebo czeka
(w ciszy)

[Tali Maciej]

dlaczego tak permanętnie katujesz czytelnika powtórzeniami, przecież już w tytule uprzedziłeś czytelnik o ciszy więc serwować to w każdej strofie jest nad wyraz niesmaczne, gdyby to jakieś ciasteczka były to można by się skusić o dokładkę, lecz tak to się robi totalnie mdłe...
Jakby to poobcinać to może by niezłe haiku wyszło, a tak narazie jest cisza przed burzą...
nisko się kłaniam i pozdrawiam

[Zofia Honey]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tomasz,
dziękuję za poczęstunek. Również smakuję z przyjemnością owych delicji. To wyżej najbardziej.

Bardzo mi się podoba i nie zmieniałabym w tekście ani słowa.

Pozdrawiam serdecznie
Zofia

[Niesapominayka27]

A dla mnie te powtórzenia są uzasadnione; całość na tak, rzeczywiście aż mieni się od barw ciszy...dużo tu interesujących przemyśleń, może tylko dla przełamania szyku wypowiedzi pasowało by troszkę inne zakończenie, np
'gdy niebo czeka
nieruchome'

[Gość]

a ja nie wiem juz po ktorej jestem stronie...wybacz ;) dlatego sie lepiej zamkne