Publika

[Magdalena C]

Z cyrkowej obłudy
mordy klownów
na trampolinie odbitej
linią Na ziemi

Spotkanej niedawno
akrobatki marzenia
ściszone wśród
wrzasku oklasków

Wąż przy schodach
na wejście
na szyi się kręci
liże i głaszcze

okiem wyblakłym
rzuca na widownię
patrzącą dziko
z tępym zainteresowaniem

[Seweryn Muszkowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziwnie skojarzył mi się ten wiersz z :
A jak poszedł król na wojnę,
Grały jemu surmy zbrojne,
Grały jemu surmy złote
Na zwycięstwo, na ochotę...
(...)
A jak chłopu dół kopali,
Zaszumiały drzewa w dali.
Dzwoniły mu przez dąbrowę
Te dzwoneczki, te liliowe...

...że akrobata, artysta dostaje oklaski, za swój trud... a później zapomina się o nim.

Śliczny wiersz, Magdaleno.

seweryn

[Magdalena C]

Dziękuję :-)
Akrobata i nie akrobata :-)
Często ludzie są niedoceniani !!!!


Dziuńka

Peace

[Seweryn Muszkowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, ale często też, ten "mały" fakt, staje się wytłumaczeniem lenistwa i własnej głupoty. To na pewno dyskusyjna kwestia i chyba lepiej w wierszu -o takim właśnie temacie -, nie uogólniać zbytnio... bo można się naciąć łatwo. :-) Tak uważam...

seweryn m.

[Magdalena C]

Często!!!
Choć ja chciałam uogólnić w stronę
artystów a nie wszystkich ludzi!!

Dziuńka

Peace