jesień już była

[fr ashka]

naiwnością pragnień
toczyłam każdy dzień
odliczałam płatki kwiatów
byłam jak ta hetka

potem była jesień
zwykła kolorowo
w odcieniach szarości

później pamiętam
tylko was
i to ognisko niedomowe
rozniecone przez burzę
dające poczucie niesamotności

pokochałam wspomnienia
a siebie też pokocham
kiedyś

[Arkadiusz Nieśmiertelny]

Miało być "dałące"? bo nie jestem pewien. Skasowałbym na końcu "a"... a poza tym, to mi się podoba, fajny klimat i choć nie odwróci to mojego umysłu do góry nogami, to cieszę się, że przeczytałem. A o to chyba chodzi... :)

pozdrawiam /Arek

[Everygrey]

nie porwał mnie, ale pasuje do moich "melancholijnych" dni...
pozdr.:)

[fr ashka]

teraz się cieszę, poczekam na kolejne komentarze :)

pozdr, fr.ashka ;)

[Agnes]

Pani/Panno fr ashko:)

Pani wiersz dał nam poczucie niesamowitości i skłonił nas do konwersjacji, czego wynikiem jest ten oto komentarz :

tylko jedno słowo ciśnie się na usta: cudne *

pozdrawiamy licho
Agnes & Samo Zło

[fr ashka]

szczerze mówiąc nie wiem jak mam odebrać ten wspólny komentarz
jeśli naprawdę sie podoba to mi miło

pozdr, fr.ashka ;)