wyjście poza dziedzinę kultury

[Joe VVhite]

O świcie godzin
w świat echa
tu
podlewam każdą wodę
wychodzę
tu
gdzie można słono zapłacić szaleństwem
i słowami którymi prawe nikt się nie interesuje

wielkie bloki wielkich kultur
stają się koszem na brudną bieliznę
i jak poszło?
myślę że
świat chciał nam pokazać potwora

ale mamy przecież
dwa tysiące kościołów gdzie można się modlić
słowa czczone, płatki puchu serc
miłość i brak urazów cielesnych

stwarzanie odrębnej historii
w imię godności
i słodkich pocałunków za drewnianym płotem z drzazgami

na jęczenie
omdlewanie z miłości
I ten świat jest za ciężki
wrażliwi pierwsi odpadają z biegiem ewolucji
zostają ci najtrwalsi
niezniszczalni
z plastykowymi oczami
w których nie odbijają się gwiazdy
kochaj mnie
bardziej niż ten plastik