kroniki

[Krzysztof Kwiatkowski]

ale się porobiło.
we śnie widzę
jak pociągi odjeżdżają
ale nie z mojej stacji

za dnia
czas sypie w oczy
a nocą
wiatr zatacza się w fale
jak miejski przybłęda
wśród pijanych lamp

moje ciało
mnie nie słucha
fragmentarycznie
jestem wszędzie

pusto dookoła
więc siadam na ulicy
i przebijam agrafką
zbyt nadęte chmury

a no tak.
ten świat ubieram
gdy mam wszystko w dupie

[Żonkil]

dam komentarza sam zostanę z 0 dorobkiem ;(

ciekawa końcówka

[tenere]

dobrze. caly czas, konsekwentnie do przodu.
poszukujaco chyba nieco nadal.

bede sledzila Twoj rozwoj rowniez z odleglosci, przeciez teraz globalna wioska...