Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Onyks


Rekomendowane odpowiedzi

Wielu poetów przybywa, odchodzi,
gwiazd mądrych myśli, strof czarownych w wierszach.
Przemkną kometą, by znów się narodzić,
kiedy poezja będzie dla nich pierwsza.

Są też i tacy, którzy słowa pieszczą,
rodząc cudowne, jednak rzadkie perły.
Inni znikają, weny zgubę wieszcząc,
będąc sterani, tracą resztki werwy.

Czasami życie pęta czyste dusze,
wiedzie uwagę nie w poezji strony,
jednak wracają, dobyć z siebie kruszec,
tworząc na kartkach, czarno biały onyks.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

no nie wiem.... zastanawiam sie co ten wiersz ma przekazywać. mamy tutaj sposób w jaki postrzegas różnych ludzi którz nazywają siebie poetami. podoba mi sie chyba tylko ostatnia strofa bo opisana jest ciekawie, dwie pierwsze pełne są inwersji za którą nie przepadam bo wydaje mi sie pretensjonalna. jest bardzo wiele epitetów które mi 'nie podeszły' o ile można tak to powiedzieć. w dodatku już go nie pamiętam, przeczytałam i tyle. raczej na nie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Poezja jest rodzajem namiętności od której nie da się odejść, wraca się czasami wcześniej a czasami później. Podobną przygodę przeżyłem z szybownictwem do którego wróciłem po 18 latach przerwy w lataniu. Ponieważ w tym co piszę przekazuję najczęściej to co widzę, to ten obrazek przedstawia jeden z portali, w którym ta sceneria odejść i powrotów do pisania jest bardzo widoczna. Pozdrawiam Leszek
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Jacek_Suchowicz"Wszystko co ludzkie nie jest nam obce."

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @MIROSŁAW C. Dzięki za wyjaśnienie, na taką metaforę nie byłem przygotowany. Ten konflikt interesów też bym odpuścił, 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      wówczas konflikt interesów jest dla kręcącego te piruety zupełnie nie istotny, a kieruje czytelnika w ślepy zaułek bo przecież nie o tym wiersz.  Pozdrawiam Adam
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Wędrowiec.1984Świat jakby przyśpiesza. Pamiętam w latach 60-tych ubiegłego stulecia, radia były już dostępne ogólnie i oczywiście potem radia tranzystorowe, a telewizor czarno-biały to był już luksus. Najpierw był tylko jeden kanał, potem za jakiś czas już dwa, a obecnie do wyboru do koloru. Tylko Ci co pisali listy i czekali na odpowiedź przez wiele dni, a może i więcej, wiedzą jaka to była radocha otrzymać list od ukochanej osoby albo od przyjaciół. Faktycznie, w obecnych czasach bez lop top'a, bez komputera, bez telefonu komórkowego i tych wszystkich innych nowoczesnych przyrządów i urządzeń życie byłoby trochę dziwne, lecz powiem szczerze, brakuje mi tych wakacji spędzanych na wsi (tak jestem mieszczuchem). Wyprawy nad rzekę, grzyboranie, zbieranie leśnych, przepysznych owoców jak jagody, maliny i jeżyny. Branie udziału w wiejskich polnych czynnościach, jak wykopki ziemniaków, sianokosy i żniwa, to było lepsze niż miejskie zabawy w berka, w chowanego, etc. Moja babcia miała chatę krytą słomą bez piorunochrona, pobliskie ogromne drzewa jak brzozy i dęby służyły za piorunochrony. Chata była bez prądu, był tylko piec w którym paliło się drzewem ręcznie narąbanym na pieńku i ręcznie zrobionym stojaku do cięcia piłą większych gałęzi.  Piła również była ręczna, nie elektryczna albo na paliwo.  Fajne to były czasy, które mile dzisiaj wspominam.     __________________________________________________________
    • @aff @Bożena Tatara - Paszko @Sylwester_Lasota Dziękuję pięknie, szacuneczek

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Mani z dub ocelot. Nor tapira dar. - I patron? - To Lec obudzi nam.   Iz duby pot smali, lam stopy budzi.    
    • Wiertaż - Wiersz reportaż .   Dziękuję za komentarze. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...