Pochwała Chwili

[Mikerreq]

Złoto się sypie oknami do sieni,

Dzień się zaczyna od wielkich olśnień!

Patrz, jak się w słońcu świat cały mieni,

Jakby ktoś pędzlem pomalował go głośniej!

Wiatr w polu tańczy, gałęzie kołysze,

Ptak wyśpiewuje błękitu potęgę,

I taką jasną, świetlistą ciszę,

Wpisuje niebo w swą wieczną księgę.

Ciesz się tą kawą, co paruje w dłoniach,

Ciesz się uśmiechem, co mija Cię w biegu.

Życie nie pędzi tylko w pogoniach,

Życie jest tutaj – w tym jasnym brzegu!

Niech serce bije rytmem radosnym,

Jak bęben lata, jak dzwonek wiosny,

Bo każda chwila, co teraz trwa przecież,

Jest najpiękniejszą chwilą na świecie!

Otwórz ramiona! Chwyć słońce za końce!

Rozpędź te chmury, co w głowie zostały.

Dziś nawet kamień na polnej łące,

Zdaje się wołać: „Świat jest wspaniały!”.

Więc idź przed siebie, nie patrz już wstecz,

Radość to prosta, zwycięska rzecz!

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wprowadziłam drobiazgi po swojemu, ale nie jestem mistrzem porządków ;). Ot, co wpadło pod uwagę. Czwarta zwrotka wymaga redakcji, zmienia konsekwencje rymów ABAB na AABB, wytrąca z lektury (nawet gdy A nie ma, to nie razi). Pozdrawiam, bb