Za omszałą opoką przy rzece,
gdzie dojdzie się tylko idąc w dół,
stoją dwa krzesełka — i wiklinowy stół.
A na nim sztućce z traw wodnych splecione
przez nimfę bez oblicza,
dla której zawsze — och zawsze, tonę!
I karmi mnie ona, i powody wylicza,
dla których lepiej mi będzie z nią —
przy marnym świetle znicza…
Za omszałą opoką przy rzece,
gdzie dojdzie się tylko idąc w dół,
stoją dwa krzesełka — i wiklinowy stół.
A na nim sztućce z traw wodnych splecione
przez nimfę bez oblicza,
dla której zawsze — och zawsze, tonę!
I karmi mnie, i powody wylicza,
dla których lepiej mi będzie z nią —
przy marnym świetle znicza…
Za omszałą opoką przy rzece,
gdzie dojdzie się tylko, idąc w dół,
stoją dwa krzesełka — i wiklinowy stół.
A na nim sztućce z traw wodnych splecione
przez nimfę bez oblicza,
dla której zawsze — och zawsze, tonę!
I karmi mnie, i powody wylicza,
dla których lepiej mi będzie z nią —
przy marnym świetle znicza…
Za omszałą opoką przy rzece,
gdzie dojdzie się tylko
idąc w dół,
stoją dwa krzesełka —
i wiklinowy stół.
Na stole leżą sztućce
z traw wodnych splecione
przez nimfę bez oblicza,
dla której zawsze — och zawsze, tonę!
I karmi mnie ona, i powody wylicza,
dla których lepiej mi będzie z nią —
przy marnym świetle znicza…
Za omszałą opoką przy rzece,
gdzie dojdzie się tylko
idąc w dół,
stoją dwa krzesełka —
i wiklinowy stół.
Na stole leżą sztućce
z traw wodnych splecione
przez nimfę bez oblicza,
dla której zawsze — och zawsze, tonę!
I karmi mnie, i powody wylicza,
dla których lepiej mi będzie z nią —
przy marnym świetle znicza…
Za omszałą opoką przy rzece,
gdzie dojdzie się tylko,
idąc w dół,
stoją dwa krzesełka —
i wiklinowy stół.
Na stole leżą sztućce
z traw wodnych splecione
przez nimfę bez oblicza,
dla której zawsze — och zawsze, tonę!
I karmi mnie, i powody wylicza,
dla których lepiej mi będzie z nią —
przy marnym świetle znicza…
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Natuskaa · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Cudny cytat... można go sobie dokładać w różne miejsca, w zależności od sytuacji, której na imię "zima"... bo zima nie musi mieć ludzkiego imienia, tak samo lato może być go całkowicie pozbawione, chociaż niektórzy się upierają, że jest inaczej... Dziękuję ślicznie, cytat zabieram, jako jeden z wartościowszych cytatów. Pozdrawiam :)
Przez Radosław · Opublikowano
Przez violetta · Opublikowano
