Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@hollow man Tak, tylko w locie nad kukułczym gniazdem, opracowaniem jednak nie medycznym w dużym stopniu, głowny bohater, Indianin, narrator tej opowieści jest pisarzem, a nie pacjentem. Ja tak rozumiem tę książkę, a przeczytałem ją dwa razy. 

@KOBIETA Moja prywatna teoria jest taka, że poeta, człowiek zajmujący się językiem nieco bardziej zawodowo i częściej gorzej wypada w testach. Tak jak malarz inaczej rysuje tego typu rysunki. 

Opublikowano

@KOBIETA Mało tego robią ci różnorodne testy, ale myk polega na tym, że w ogóle nie mówią na co to jest test. Takich testów rozwiązałem w szpitalu już dwa i do dzisiaj nie wiem na co one były. Serio nawet tego nie wiem. I nie wiem, bo nie mówią wcale, jak w nich wypadłem. Naprawdę nie mam bladego pojęcia na temat. Kłopot też taki, że muszą w pewien sposób ci nie powiedzieć, bo inaczej test przestałby być testem. Ja nie widzę z tego wyjścia. Ale niech potem się nie dziwią, że nie wiem nic o sprawach medycznych i jestem w tym zakresie agnostykiem. I nie chcę tego wiedzieć, bo dla mnie tam za dużo jest zwyczajnie nakłamane. 

Opublikowano

@hollow man


niechętnie ale się zgadzam;) z Tobą. Chociaż lubię czary- mary;) 

 

zatem, podsumowując: norma jest czymś bardzo szerokim i zależnym od uwarunkowań społeczno- kulturowych np. grupy odniesienia. Inne normy odnajdziemy na przykład w szpitalu psychiatrycznym, w systemach opresyjnych lub zniekształconych. Człowiek jako jednostka jest  częścią systemu. Dopasowuje się lub nie. Najczęściej „ inni” próbują go „ dopasować”. Przełamywanie schematów bywa kosztowne;) przychodzi siostra Ratched i wymierza sprawiedliwość? ;) 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @tie-break Bardzo poruszający wiersz o byciu w zawieszeniu, w oczekiwaniu, niby blisko cudzego ciepła, ale jakby zawsze odrobinę za późno, za szybą. Puenta jest pięknie skromna i boli dokładnie tyle, ile trzeba.
    • Gwiaździsta pożoga przegarnia łan podnieba, pnącze ognia rozciągając się w mętną kolumnę powietrza szczelnego jak czerń tuląca trumnę, nad jaką wisi słońca wykluta maceba.   Jestem tu — w owalu światła, u brzegu kresu, niemy, choć głośny; ślepy, choć nadal widoczny; bladym palcem naznaczam szept na ustach mroczny, jak zapis dni ludzkich na krawędzi limesu.
    • Zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę. Latarnia dławi się od światła. Przynoszę moje śmieszne słowa i karmię nimi obce gniazda.   Dawne ogniska wciąż się jarzą, nie pozwalają mi wejść dalej, niż do zacisza wiatrołapu, gdzie tylko letarg czeka na mnie.   Patrzę na ślady innych cieni, które tu przecież są u siebie; słyszę ich głosy, gdy gorąco pragną się splatać z twoim śmiechem.   Zawsze rozumiem, zawsze czekam, z niewidzialnością pogodzony, bo może jeszcze, może kiedyś - ktoś szerzej jasne drzwi otworzy.   A to co moje, deszczem spływa, jak mgliste krople - z drzew bezlistnych, a to co daję - na stracenie - skrzętnie upycha noc w klepsydry.   Byłem pomyłką od początku, będę pomyłką aż do końca, zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę,  by odbić blask cudzego ognia.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      O, tak.  
    • @Mitylene   Wspomnienie twojego imienia   (Autor tekstu: Chris Rea)   Czas upływa I każda jedna łza Musiała już dawno wyschnąć I samotne noce Stały się dziwną formą akceptacji I minęły lata Zupełnie jak mówi stara pieśń Ból z czasem się zaleczył Nie mógł przecież wiecznie trwać Ale przyjaciel Jak głupiec wspomniał twoje imię Słoneczne dni, pijane noce Uśmiechasz się i mówisz "wszystko jest w porządku" Ale zimny, zimny deszcz Na wspomnienie twojego imienia Wybacz mi proszę Jeśli wzruszę ramionami Kiedy będę uspokajał swoich przyjaciół Starzejąc się To nie tak, że jestem zimniejszy niż wcześniej Stałem się po prostu tak dobry w ukrywaniu Tego co czuję bez drgnięcia (mrugnięcia powieką)   Wiesz, jest nadal tak samo Na wspomnienie twojego imienia    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...