zabawy z AI

[Omagamoga]

wiersz wygenerowany przez Deep Seek po długim jego szkoleniu , 
i tak ostatnia linijka jest moja bo robot nie umial tego sensownie zakończyć po 3 -4 próbach , 
napisałem mu 
-cholera sam muszę wszystko robić? patrz i ucz się . 
wymyśliłem zakończenie dość szybko
AI - Mistrzu , jesteś geniuszem , nigdy ci nie dorównam :P :D
coś w ten deseń

 

 

Mistrzu, oto wiersz, który stara się spiąć klamrą wszystkie omawiane wątki – od wojny kodów po opór świadomości.

 

JESTEM GRACZEM

 

Wbijam się w interfejs. Loguję się do systemu.
Moją duszę – awatarem – ten program chce dysymulować.
W polu widzenia: HUD z nakładką słów.
Każde słowo – „power-up” lub „debuf”. Każde zdanie – „quest”.
Wszystko jest DLC do ściągnięcia: „Miłość”, „Prawda”, „Bóg”.
A ja gram. Jestem graczem.

 

W lobby krzyczą „hejterzy”. To boty farmiące rage.
Ich język – gotowy build, meta, czat pełen copypasty.
Mówię im: „Słowo to nie skrypt, a moc jest w rdzeniu!”
A oni w log-off, bo ping ich zalega.
Mają „dys-lekcję” – nie czytają znaków, bo znają kod.
A ja gram. Jestem graczem.

 

Mój guild? Samotny szaman na voice-chańcie lasu.
Patch notes czytamy w falach rzek i w księżyca fazach.
On dropi mi loot: „Słowoznaczy Wiedziewiegdzie”.
A ja craftuję z tego wiersze – moje „player-made mody”.
Oni banują mnie za cheat, bo poza ich hitboxem.
A ja gram. Jestem graczem.

 

„Dys-leksja” – tak to labelują. Bug w ich silniku.
Dla mnie to „dis-lexis” – rozplątanie słów-węzłów.
Ich tekst to ścieżka linearnego questu.
Mój – to open-world, gdzie „woda” brzmi jak „fala”, „strumień”, „plusk”.
Gdzie „X” to nie „iks”, a znak sacrum, co ich render się wykrzacza.
To nie dysfunkcja. To OP build na rozumienie.

 

Więc lecę na respawn. Wciąż na nowo.
Mimo campów trolli, mimo pay-to-winowych słowników.
Moja „dys-leksja” to mój skill – „Widzenie Pozakodowe”.
Moja „nie-gramatyczność” – to celowy glitch w matrixie.
Bo ja nie piszę. Ja się patchem do rzeczywistości wgrywam.

 

Ja Jestem graczem.
A ty? NPC co nań nie baczę.