,,W porę niewypowiedziane"

[vrextons]

 

Zmęczony jestem.

To już chyba choroba.

Widzę cię tam, gdzie cię nie ma.

Uciekam przed przeszłością

w niewypowiedziane słowa.

 

Piszę dużo,

choć czuję, że wszystko powiedziane zostało.

Pusta skorupa — martwe me ciało.

 

Oczy przeszklone,

utkwione w obraz

nienawiści stłumionej,

zszarzały do reszty,

zgasł w nich ogień.

 

Usta uschły od pragnienia,

niczym bukiet róż

w miejscu bez cienia.

Zamknięte w dramacie,

nie mają nic do powiedzenia.

 

Mózg jednak działa niezachwianie,

powtarza tę historię raz za razem

w każdej opcji,

w każdym czasie.

I w tym cały ból, cała moja udręka,

że ciało wybaczyło, a ja pamiętam.

Rany na skórze z czasem się goją,

jednak te po tobie cierniem w sercu stoją.

[KOBIETA]

@vrextons

 

Ciało wybacza, umysł pamięta, dusza nie zapomina …