płonę ciepłym karminowym rumieńcem
i lśniącymi oczami niczym blaskiem buku
w płoniącym czerwonym swetrze
migoczę dla ciebie jak najjaśniejsza
ze wszystkich tak radośnie ubrana
Historia edycji
Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
płonę ciepłym karminowym rumieńcem
i lśniącymi oczami niczym blaskiem buku
w płoniącym czerwonym swetrze
migoczę dla ciebie jak najjaśniejsza
ze wszystkich tak radośnie ubrana
płonę ciepłym karminowym rumieńcem
i lśniącymi oczami niczym blaskiem buku
w płonącym czerwonym swetrze
migoczę dla ciebie jak najjaśniejsza
ze wszystkich tak radośnie ubrana
płonę ciepłym karminowym rumieńcem
i lśniącymi oczami niczym blaskiem buku
w płoniącym czerwonym swetrze
migoczę dla ciebie jak najjaśniejsza
ze wszystkich tak radośnie ubrana
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 17 065
pociągiem zdarzeń
licho jedzie - mówi
o nie dziś jest
mój dzień
nie pomyślało jednak
że to lipa - bo ten
pociąg jedzie tam
gdzie chce
nie pomoże semafor
ani byle mgła jego
są tory więc
sobie mknie
tam gdzie rzeki
drzew cienie
gdzie wiatr miły
wesoły sen
pociąg zdarzeń
to poezja wie o
tym horyzont
i świerszcz
ale nie wie o tym
licho które pcha
się tam gdzie
go nie chcą
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 57 odpowiedzi
- 979 wyświetleń
-
- 36 odpowiedzi
- 498 wyświetleń
-
- 36 odpowiedzi
- 542 wyświetleń
-
- 35 odpowiedzi
- 459 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 500 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
Przez huzarc · Opublikowano
@Migrena To znakomity wiersz o miłości, która umiera w języku. Piękny, intelektualny i bolesny zarazem, jakby nadpalone, wyrwane stronicę z obwolut, zmieszały się ze sobą, w ruinie biblioteki, stanowiącej dawniej potężny gmach uczucia. Słowa stają się tu ciałem, które krwawi. -
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@huzarcSłowa zawiązuję się we mnie jak supły, dziękuję :) -
Przez huzarc · Opublikowano
@Alicja_Wysocka To kruchy, piękny wiersz o dotyku słów i pamięci. Nie krzyczy, po prostu żyje, jak oddech, który chce być zapamiętany. Czuły, czysty i prawdziwy, jak rozmowa, która milknie, ale wciąż trwa w drugim człowieku. -
Przez Łukasz Wiesław Jasiński · Opublikowano
@violetta Jest pani wyjątkowo podła - agresywna, a od świata niczego nie chcę i ze wzajemnością - świat ode mnie gówno dostanie, grunt: mam wolność i to jest najważniejsze, więcej pani nie będę dawał komentarzy - zostanie pani zamilczana i wtedy pani zobaczy jak słowa potrafią być bolesne! Żegnam! Łukasz Jasiński -
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@lena2_ Mają coś z ludzi, albo ludzie od nich. A jeszcze jak rosną obok siebie, to splatają się korzeniami, których nie widać.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne