A czy nie jest tak, że z każdym napisanym wierszem trochę budujemy samych siebie od początku?
Bo przecież poezja to nie tylko zwykłe układanie słów, żeby było ładnie.
To rozszerzanie świata wewnętrznego i zewnętrznego na nowe, dotąd jedynie przeczuwane w snach i marzeniach obszary.
A słowa zastępują nam wzrok, słuch, dotyk, smak i węch.
A czy nie jest tak, że z każdym wierszem trochę budujemy samych siebie od początku?
Bo przecież poezja to nie tylko zwykłe układanie słów, żeby było ładnie.
To rozszerzanie świata wewnętrznego i zewnętrznego na nowe, dotąd nieodkryte obszary.
A słowa zastępują nam wzrok, słuch, dotyk, smak i węch.
dogoniło echo
dogonił wiatr
dopadł smutek
płacz i żal
dopiero po nich
kolejne drzwi
za nimi wesoły
uśmiech sie tli
dogoniła jesień w
kominku płomień
kusi marzeniem
ozdabia sny
widzi to noc
rozumie cień
mocno dziękują
im za to ze są
że jutro rozumieją
nie boją się tego
co kolejny
przyniesie dzień
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez violetta · Opublikowano
Przez viola arvensis · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
I serdecznie dziękuję i pozdrawiam @lena2_ dziękuję ładnie Ci sie skojarzyło. Przyszlo mi teraz do głowy zapytanie, czemu nie ma damskiej formy mędrca, i zasadniczo nie znam kobiety- mędrca, szkoda... @andrew jak uroczo, dziekuję A tak między nami - mam brzozę na podwórku, piekną i dostojną. Czasem ją przytulam
Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano
Przez chusteczkazporcelany · Opublikowano
Przez Migrena · Opublikowano
