Ewelinka

[Iza-bella]

Czy to jesień czy to zima, 

czy wiatr wieje czy śnieg pada

jest osóbka, która ciągle się śmieje,

wokół  niej zawsze dużo się dzieje.

 

Pozytywne nastawienie do życia ma

bierze wszystko co Bóg jej da

niczym nie gardzi nie strzela focha,

wszystkich bliskich kocha.

 

Wzrostu jest ci ona nie małego

z uśmiechem wita gościa każdego,

dobrą herbatką, kawką poczęstuje

dość często dobre ciasto serwuje.

 

W jej domku ciepło i ostoja,

kot i pies biegają po pokojach

w zgodzie ze sobą żyją

o miski z karmą się nie bija.

 

Miło w ciepłym domku usiąść na kanapie

porozmawiać o tym i o owym, o czym da się,

o gospodarzach można pożartować,

żarty znają, dalej będą się kumplować.

 

Owa Pani ostatnio troszkę niedomaga,

rodzinka we wszystkim jej pomaga,

mąż również na wysokości zadania staje,

obiadku do łóżeczka jeszcze jej nie podaje.

 

Parę strofek  już napisałam,

wskazówek wiele wam dałam,

zapewne wszyscy już wiecie,

że piszę o Ewelince, dobrej kobiecie.

 

Jeśli podpowiedzi wam coś dały

to brawa niech bije fan club cały,

jeśli nie to ciężka sprawa

wasz podpowiadacz widać niedomaga.

 

Ewelince zdrówka pełne kosze życzyć, by wypadało,

prosić, by należało , by radosna bez przerwy była,

by zawsze o siebie dbała,

by samych przyjaciół na swej drodze spotykała.

                                                      K.W