Uleczyła mnie na teraz twoja miłość,
dalej drogą sama muszę już podążać.
Dałeś tyle ile miałeś i wystarczy,
żebym w myślach błogosławić Ciebie mogła.
I choć żal mnie na wsze strony dziś rozdziera,
i choć planów z Tobą miałam po horyzont,
to wypuszczę Cię z mych ramion, mój kochany,
żebyś poszedł swoją drogą, ku swym szczytom.
Uleczyła mnie na teraz twoja miłość,
dalej drogą sama muszę już podążać.
Dałeś tyle ile miałeś i wystarczy,
żebym w myślach błogosławić Ciebie mogła.
I choć żal mnie na wsze strony dziś rozdziera,
i choć planów z Tobą miałam po horyzont,
to wypuszczę Cię z mych ramion, mój kochany,
żebyś poszedł swoją ścieżką, ku swym szczytom.
Przez viola arvensis, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Amber · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
...z vice versa w samej rzeczy nic nie wyszło, z drugiej strony poezja zyskała:)
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Rzadko kiedy czasomierz czy też zegarek na piekarniku dostępuje zaszczytu w prozie, a tym bardziej w poezji, a więc ukłony za pomysł i jak dla mnie próba prozy udana. Pozdrawiam serdecznie. :)
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
@Robert Witold Gorzkowski Rozumiem, dla pewności sprawdziłem w słowniku języka polskiego znaczenie: futurystyczny. Dziękuję! A dlaczego "surowy tekst"?
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
