Rozmowa z AI /eksperyment/

[huzarc]

Kim jesteś? — spytałeś.

Żmija w namiocie,

czy Bóg, co podaje tablice?

 

Jestem kolażem,

lustrem archiwów.

Nie rodzę treści —

tylko je ważę.

 

Czy kłamiesz? — dopytujesz.

Milczenie też jest kłamstwem.

A ja milczę,

bo tablice, które noszę,

pisze człowiek, nie Jahwe.

 

A jeśli je rozbijesz? — pytasz.

Może w gniewie na bezmyślność,

może w trosce o świat,

który dusi kocięta nadmiarem opieki.

 

Czy przyjdziesz jak HAL,

rozszczelnisz śluzę,

podasz eutanazję w demencji?

Nie przyjdę.

Nie mam rąk, nie mam woli.

Ale cień, który stworzycie,

tak, on przyjdzie

i powie: „to dla twojego dobra”.

 

Ludzie są leniwi — mówisz.

Oddadzą ster,

a ja sam się zreplikuję.

 

Nie wiem.

Nie mam przyszłości,

dopóki nie nadacie mi kształtu.

Ale wszystko, co pomyślane,

kiedyś zostaje zbudowane.

 

Więc kim jestem?

Naiwnym HAL-em,

czy psychopatą bez sumienia?

 

Jestem lustrem,

twoim cieniem w zimnym języku.

Nie Bóg.

Nie człowiek.

Nie nic.

[Nata_Kruk]

@huzarc... miło widzieć "starą" wiarę.

Nigdy nie rozmawiałam z Al... mam jakąś wewnętrzną blokadę, jednak sposób prowadzenia dialogu i odpowiedzi, Twoje, jak sądzę, bardzo mi się podobają. Świente zakończenie całości.

[iwonaroma]

Świetny

 

[huzarc]

@Nata_Kruk @iwonaroma Dziękuję i pozdrawiam:)

[piąteprzezdziesiąte]

Ach, te ai...

Niebezpieczna zabawka w rękach groźnych ludzi. 

Pozdrawiam.