To nie słowo wypowiedziane,
Niewiele pada słów;
Ani rzucane spojrzenia
Ani skinienia głów,
Lecz tylko cisza w sercu,
Gdzie już zbyt wiele tkwi,
Tylko budzące się wspomnienie,
Które tak lekko śpi.
I Sara:
It is not a word spoken,
Few words are said;
Nor even a look of the eyes
Nor a bend of the head,
But only a hush of the heart
That has too much to keep,
Only memories waking
That sleep so light a sleep.
To nie słowo wypowiedziane,
Niewiele pada słów;
Ani rzucane spojrzenia
Ani skinienia głów,
Lecz tylko cisza w sercu,
Gdzie już zbyt wiele tkwi,
Tylko zbudzenie wspomnienia,
Które tak lekko śpi.
I Sara:
It is not a word spoken,
Few words are said;
Nor even a look of the eyes
Nor a bend of the head,
But only a hush of the heart
That has too much to keep,
Only memories waking
That sleep so light a sleep.
To nie słowo wypowiedziane,
Niewiele pada słów;
Ani rzucane spojrzenia
Ani skinienia głów,
Lecz tylko cisza w sercu,
Gdzie już zbyt wiele tkwi,
Tylko przebudzenie wspomnienia,
Które tak lekko śpi.
I Sara:
It is not a word spoken,
Few words are said;
Nor even a look of the eyes
Nor a bend of the head,
But only a hush of the heart
That has too much to keep,
Only memories waking
That sleep so light a sleep.
Udane Dribble z gatunku fantastyki.
Czuję niedosyt, więc poproszę o drugą część.
Pozdrawiam.
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez _Marienka_ · Opublikowano
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
więc już się nie martw niepotrzebnie mnie też nie słucha własne pióro kiedy tak siedzę wprost na ziemi a ono jest już tuż pod chmurą i stamtąd bierze krople wody na powrót spada ciepłym deszczem a ja podstawiam duże beczki i z tej deszczówki składam wiersze :)
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Rozumiem, że to ona ma czekać na Ciebie? Widzę tę scenę: kobieta w łóżku, a obok niej klepsydra - piasek sypie się w dół, a ona pyta, czy pięć minut Ci wystarczy? Może masz piętnaście lat, skoro wciąż liczysz czas zamiast uczyć się obecności. Bo prawda jest taka: Twój czas nie znaczy nic. Liczy się jej czas, jej przestrzeń, jej godność. To ona jest ważna, a nie echo Twojego ego.
