Zaduma z gitarą

[Relsom]

Muszę porozmawiać.
Nie z tobą, nie z nimi.
Z godziną, co płynie
beznamiętnie w ciszy.
Dokąd jadę – nie wiem.
Bilet mam w kieszeni,
lecz port się rozmywa
w przedświcie i mgle.

(Refren)
A moja gitara
wciąż zna mój głos.
Nie pyta – nie karze,
nie boi się łez.
Na strunach cichutko
rozpina mój los.
Gdy świat nie odpowie –
ona wie, że jestem.

(II)
Kocham ją – bez słowa,
bo słowa są kruche.
Poddaje się dłoni
jak noc snom bez celu.
Czasem zapłacze
razem z moim ruchem,
czasem zadrży
jak skrzydło w tunelu.

(Refren)
A moja gitara
wciąż zna mój głos.
Nie pyta – nie karze,
nie boi się łez.
Na strunach cichutko
rozpina mój los.
Gdy świat nie odpowie –
ona wie, że jestem.

(III)
Nie pytaj, co dalej.
Nie wiem. I nie muszę.
Podróż to nie mapa –
to oddech, to cień.
Czasem ją stroję
z roztrzaskaną duszą,
a ona wciąż mówi:
„zagram, jeśli chcesz”.

(Refren)
Bo moja gitara
to cały mój głos.
Nie zdradzi, nie odejdzie,
nie powie: dość.
Gdy wszystko umilknie,
gdy zgaśnie mój ton –
z jej pudła unosi się
jeszcze mój dom.

[Jacek_Suchowicz]

może kiedyś znajdę

szczęście w Bożym świecie

zagram całą duszą

już bez żadnych nut

bo moja gitara

słodkie dźwięki niesie

w sercach lodowatych

stopi każdy lód

Refren)
Bo moja gitara
to cały mój głos.
Nie zdradzi, nie odejdzie,
nie powie: dość.
Gdy wszystko umilknie,
gdy zgaśnie mój ton –
z jej pudła unosi się
jeszcze mój dom.

[Kwiatuszek]

@Relsom Pięknie! Ciekawe jak brzmi to z muzyką? Pozdrawiam serdecznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Relsom]

@Kwiatuszek

Szczerze mówiąc jeszcze nie wiem .

To pierwsze próby. Gitary też muszę odkurzyć. Ale taki jest plan. Co jakiś czas rozciągam palce, zaczynam nucić i śpiewać. 

  Kocham te swojej gitary i muzykę którą z nich wydobywamy. :)