Historia edycji

@Robert Witold Gorzkowski Można było na różne sposoby spotykać się z elitą Wielkiej Emigracji:

• Zapisanie się do Hotelu Lambert (Czartoryski);
• Zajmowanie się grą na giełdzie i cygarami (Słowacki);
• Wstąpienie do sekty Towiańskiego (Mickiewicz, Słowacki);
• Bycie znajomym Krasińskiego (Słowacki);
• W ogóle bycie znajomym osób, które nasi poeci odwiedzali, czyli Platerów, Januszkiewiczów, Chopina.

Dużo było możliwości. 

PS: Nie wiem natomiast, czy w realiach i zwyczajach polskiej elity emigracyjnej XIX wieku, można było od tak, przysiąść się do kogokolwiek w restauracji. Czy nie byłby to aby wyraz złego smaku. Tutaj się nie orientuję, niemniej jednak, jeśli o restauracje chodzi, pamiętam, jak w liście do matki, Słowacki zachwycał się menu, jednego z takich przybytków.

17 minut temu, Naram-sin napisał(a):

tylko jako oczy, którymi czasem chciałbym popatrzeć na świat, zamiast gapić się własnymi.

Znam to uczucie bardzo dobrze.

@Robert Witold Gorzkowski Można było na różne sposoby spotykać się z elitą Wielkiej Emigracji:

• Zapisanie się do Hotelu Lambert (Czartoryski);
• Zajmowanie się grą na giełdzie i cygarami (Słowacki);
• Wstąpienie do sekty Towiańskiego (Mickiewicz, Słowacki);
• Bycie znajomym Krasińskiego (Słowacki);
• W ogóle bycie znajomym osób, których nasi poeci odwiedzali, czyli Platerów, Januszkiewiczów, Chopina.

Dużo było możliwości. 

PS: Nie wiem natomiast, czy w realiach i zwyczajach polskiej elity emigracyjnej XIX wieku, można było od tak, przysiąść się do kogokolwiek w restauracji. Czy nie byłby to aby wyraz złego smaku. Tutaj się nie orientuję, niemniej jednak, jeśli o restauracje chodzi, pamiętam, jak w liście do matki, Słowacki zachwycał się menu, jednego z takich przybytków.

9 minut temu, Naram-sin napisał(a):

tylko jako oczy, którymi czasem chciałbym popatrzeć na świat, zamiast gapić się własnymi.

Znam to uczucie bardzo dobrze.

@Robert Witold Gorzkowski Można było na różne sposoby spotykać się z elitą Wielkiej Emigracji:

• Zapisanie się do Hotelu Lambert (Czartoryski);
• Zajmowanie się grą na giełdzie i cygarami (Słowacki);
• Wstąpienie do sekty Towiańskiego (Mickiewicz, Słowacki);
• Bycie znajomym Krasińskiego (Słowacki);
• W ogóle bycie znajomym osób, których nasi poeci odwiedzali, czyli Platerów, Januszkiewiczów, Chopina.

Dużo było możliwości. 

PS: Nie wiem natomiast, czy w realiach i zwyczajach polskiej elity emigracyjnej XIX wieku, można było od tak, przysiąść się do kogokolwiek w restauracji. Czy nie byłoby to aby wyraz złego smaku. Tutaj się nie orientuję, niemniej jednak, jeśli o restauracje chodzi, pamiętam, jak w liście do matki, Słowacki zachwycał się menu, jednego z takich przybytków.

9 minut temu, Naram-sin napisał(a):

tylko jako oczy, którymi czasem chciałbym popatrzeć na świat, zamiast gapić się własnymi.

Znam to uczucie bardzo dobrze.

@Robert Witold Gorzkowski Można było na różne sposoby spotykać się z elitą Wielkiej Emigracji:

• Zapisanie się do Hotelu Lambert (Czartoryski);
• Zajmowanie się grą na giełdzie i cygarami (Słowacki);
• Wstąpienie do sekty Towiańskiego (Mickiewicz, Słowacki);
• Bycie znajomym Krasińskiego (Słowacki);
• W ogóle bycie znajomym osób, których nasi poeci odwiedzali, czyli Platerów, Januszkiewiczów, Chopina.

Dużo było możliwości. 

PS: Nie wiem natomiast, czy w realiach i zwyczajach polskiej elity emigracyjnej XIX wieku, można było od tak, przysiąść się do kogokolwiek w restauracji. Czy nie byłby to aby wyraz złego smaku. Tutaj się nie orientuję, niemniej jednak, jeśli o restauracje chodzi, pamiętam, jak w liście do matki, Słowacki zachwycał się menu, jednego z takich przybytków.

7 minut temu, Naram-sin napisał(a):

tylko jako oczy, którymi czasem chciałbym popatrzeć na świat, zamiast gapić się własnymi.

Znam to uczucie bardzo dobrze.

@Robert Witold Gorzkowski Można było na różne sposoby spotykać się z elitą Wielkiej Emigracji:

• Zapisanie się do Hotelu Lambert (Czartoryski);
• Zajmowanie się grą na giełdzie i cygarami (Słowacki);
• Wstąpienie do sekty Towiańskiego (Mickiewicz, Słowacki);
• Bycie znajomym Krasińskiego (Słowacki);
• W ogóle bycie znajomym osób, których nasi poeci odwiedzali, czyli Platerów, Januszkiewiczów, Chopina.

Dużo było możliwości. 

PS: Nie wiem natomiast, czy w realiach i zwyczajach polskiej elity emigracyjnej XIX wieku, można było od tak, przysiąść się do kogokolwiek w restauracji. Tutaj się nie orientuję, niemniej jednak, jeśli o restauracje chodzi, pamiętam, jak w liście do matki, Słowacki zachwycał się menu, jednego z takich przybytków.

6 minut temu, Naram-sin napisał(a):

tylko jako oczy, którymi czasem chciałbym popatrzeć na świat, zamiast gapić się własnymi.

Znam to uczucie bardzo dobrze.