włoskie marzenie

[sisy89]

marzy mi się cichy kąt

na obrzeżach pięknego włoskiego miasta

pizza z serem i lody

upalne dni pomiędzy rozmarzonymi nocami

sny o tobie upchane w pudełku

pozostawione w jakimś zimnym zakątku Polski

inne życie inna ja

 

może zostanę Włoszką

[Jacek_Suchowicz]

wszędzie jest dobrze

gdzie nie ma nas

tu wieje chłodem

tam upał trwa

 

i mija roczek

a może dwa

jesteś z powrotem

i jeszcze zła

 

więc doceń proszę

co wokół masz

niech uśmiech trochę

ozdobi twarz

:)))))

[sisy89]

@Jacek_Suchowicz a to prawda, wszędzie dobrze gdzie nas nie ma. Dziękuję :)

[Naram-sin]

Wiersz dobrze rozpoczęty od marzy mi się, gdyż jest to właśnie marzenie, złota chmurka. Włochy z tego wiersza prezentują się jak wycięte z turystycznego folderu. W obliczu tej pocztówkowej powierzchowności puentę powinno się odebrać jako rodzaj żartu, z przymrużeniem oka. Bycie Włochem, czy Polakiem, czy Rumunem, czy Boliwijczykiem, nie może zostać zredukowane do ładnych widoczków za oknem i lokalnej kuchni.

Może więcej ironii, dystansu sprawiłoby, że utwór stałby się mniej naiwny?

[iwonaroma]

@Naram-sin ależ ironia błyszczy na końcu :)

[violetta]

@sisy89 Sycylia wydaje się piękna. Nie byłam jeszcze:)

[Naram-sin]

@iwonaroma Chciałbym, żeby tak było.

[Dagna]

Toż to jest thriller w bombonierkowym wydaniu!!
Bohaterowie - ona słodka do końca, w różowych rękawiczkach dokonująca zbrodni uduszenia eksia w ciasnym pudełku, w zimnym kraju; daleko, daleko, gdzie jeszcze łaskawie będzie śniła o tym, jakże on się miewa bez tlenu ;) 

On - ofiara zemsty, chwilowo pozbawiony głosu, a później …i życia.

Swoją dolce vita po zbrodni, ona dopełni pozbywając się resztek wyrzutów sumienia i zrzucając winę na… pełne temperamentu, włoskie pochodzenie, O!

 

Edytowane 6 godzin temu przez Dagna (wyświetl historię edycji)