W stronę światła

[Jaskółka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

w stronę światła

-nie demonizuję.

nie oceniam.

jestem spokojna jak tafla jeziora o świcie.

zamykam to, co mi nie służy – z czułością i godnością.

nie odwracam się w gniewie. odchodzę w świetle.

moje życie to proces – cichy, głęboki, pełen konsekwencji.

kropla po kropli realizuję plan, który ustaliłam z duszą.

bez pośpiechu. z wiarą. w dobrostanie.

 

trzymam się życia –

ale nie zapominam o niebie.

w mojej piersi rozpala się światło – ciche, umiarkowane, lecz wytrwałe.

wibruje we mnie miłość – bezwarunkowa, łagodna, wszechobecna.

serce i umysł uczą się brzmieć jednym rytmem –

to właśnie koherencja.

dostrzegam znaki.

czytam je jak listy od boga.

kocham. dziękuję. odpuszczam.

 

uwalniam się od lęku –

jak jaskółka, która wraca do domu po długiej podróży,

lekka, pewna nieba, z wiarą w gniazdo, które już na nią czeka.

rozkwitam.

wzrastam w wysokich wibracjach – z każdym oddechem, z każdą decyzją.

mam w sobie wdzięczność i odwagę.

nie dramatyzuję. celebruję.

 

rozstaję się z cieniem, który kiedyś był moją skórą.

mam wsparcie – z ziemi i z nieba.

wierzę w siebie, w to, co dopiero się zaczyna.

mój trudny rozdział dobiegł końca –

czuję to w kościach, czuję to w sercu.

relacje się uzdrawiają.

nowe możliwości pukają do drzwi.

 

jestem rozważna i elastyczna.

idę drogą pełni.

wszystko odnawia się we mnie.

otaczam się mądrością, zapraszam ją do stołu.

wysokie wibracje przyciągają do mnie to, co zgodne z moją duszą.

dobrostan staje się moim naturalnym stanem.

czuję bezpieczeństwo – nie z zewnątrz, lecz z głębi.

 

mam siłę. mam pasję.

mam miłość, która nie rani, ale koi.

nie walczę z ludźmi – walczę o wolność.

o prawdę. o wizję.

zrzeszam się z tymi, którzy również widzą.

 

wychodzę z roli ofiary –

wchodzę w swoje światło.

w autorytet, który rodzi się z przebaczenia.

ukajam swoje wewnętrzne dziecko.

już dobrze.

 

jestem stabilna.

mam dobrą energię.

kroczę naprzód.

uzdrawiam.

współtworzę.

współodczuwam.

rozwijam się.

zachwycam się światem – jego prostotą i złożonością.

żyję w dobrostanie – duchowym, emocjonalnym, cielesnym.

doświadczam pełni.

czuję spełnienie.

 

jestem z siebie dumna.

przyciągam radość. obfitość. pokój.

dramy mnie opuściły – jak kurz po burzy.

zbliżam się do swojej prawdy,

do źródła.

 

źródła życia – nieustającego, czystego,

które płynie przez mnie jak światło,

jak oddech, jak łagodność boga.

koherencja serca prowadzi mnie jak kompas.

wysokie wibracje niosą mnie w nowe przestrzenie istnienia.

jestem sprawiedliwa – wobec innych i wobec siebie.

znam swoje „dlaczego”.

introspekcja. intuicja.

cuda.

i wreszcie:

obfitość.

bezwarunkowa miłość.

bezpieczeństwo.

pełnia.

spełnienie.

 

~ jaskółka