Zgłoś

@Migrena … uwierzyłabym, że to tekst wygenerowany przez AI, bo poziom zaserwowanej histerii ( pomimo plastyczności opisu)  - wymyka się nawet pojęciom „ pasji miłosnej” i bliżej mu do natrętnego potrząsania czytelnikiem znanego z tańców Bollywood, niż do wiarygodnego werbalizowania ludzkich uczuć. Ufff…

Mróz się niesie w borze, Knieja w kożuchu z bieli, Ścieli mi koce na łoże, Panna blada z zawiei,   Nagie jej stopy w puchu, Szkarłat ma po kostki, Kładzie mi na brzuchu, Lodowatą dłoń z troski,   Srebrzą się jak perły, Oczy bielmem skryte, Na głowie wianek przymarły, Usta czerwono krwiste,   Daję jej czarną różę, Wkłada ją w bujny bukiet, W ramionach się zanurzę, Ból koi i mój smutek,   Widzę własne tchnienie, W mrozie ulotną parę, Niknie o mnie wspomnienie, Mocniej się tulę w Marę,   Jestem już równie zimny, Odsuwa mnie od piersi, W łożu mym kamiennym, Nie boję się już Śmierci.

@Stracony Różne rzeczy miałem na myśli, ale też pewien rodzaj artystów. Również poetów. Na słowa pięściarz, w innym zakresie chyba nawet wręcz bezbronny... 

bo one są zachłanne i wymagające chcąc obojgu dogodzić masz życie gorące :)))

Dziękuję.    Serdeczności,    Deo