nasze przyboje

[Roma]

składam się do wspomnień,
twarz chowam w dłonie,
kolana podciągam pod brodę.

w myślach układam

z tej stłuczki szkła,
z tego żwiru, co było.

oglądam chwile jak stare zdjęcia.

 

chcę płakać i śmiać się w głos,

ale język ciszą w supeł związany śpi spokojnie.

jest mielizną,

gdy ja, bez reszty tobie oddana,
falami wzburzona
przełykam pogłos za pogłosem.

gdy ja połykam się o cofki,
upadam i dławię
morzem słonym
i cierpkim
i słodkim.

[Naram-sin]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To pozycja obronna. Dlaczego podmiotka liryczna boi się wspomnień, albo czego boi się teraz, że tak kurczowo się ich trzyma?

 

Poskładać należy przede wszystkim siebie.

 

 

Pełne przeprojektowanie. Tej kobiety tu już nie ma.

 

 

Zdruzgotanie, dezintegracja, zdezorientowanie.

 

Może to opis pejzażu emocjonalnego np. po zdradzie?

[Deonix_]

To morze pełne jest różnych, intensywnych i trudnych emocji,

których Peelka jednak na zewnątrz nie okazuje.

Dla mnie to opis toksycznej relacji i może nawet wynikłych z nich depresji, PTSD, 

syndromu sztokholmskiego. Adresat wydaje się być dla Peelki kimś wyjątkowo bliskim, 

ale wspomnienia z nim związane nie są wyłącznie dobre, ba wiele z nich zdaje się być dla niej męczarnią. 

Jednakże ona sama nie ocenia tego wszystkiego wyłącznie źle, tak mi się wydaje... 

Może nawet swoje cierpienie uważa za piękne? 

 

A może ja nałożyłam swój filtr doświadczeniowy na Twój wiersz :)

Abstrahując jednak od tego - spodobał mi się, naprawdę. 

 

Pozdrawiam :)

 

Deo

[andreas]

@Roma @Roma Ciekawie z tym morzem. Mnie się podoba, ale czy nie powinno być "potykam się o cofki"?

Pozdrawiam.

[Roma]

@andreas cieszy mnie to :)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ogólnie tak, ale tutaj chciałam nawiązać do tego języka wcześniej i przełykania pogłosów, stąd to "połykam" zamiast "potykam".

Nie wiem czy nie przekombinowałam...

Pozdrawiam Cię serdecznie :)

 

 

 

@Deonix_ interpretujesz go tak jak chciałam by był czytany... zawsze tak jakoś lepiej się człowiekowi robi jak trafia na kogoś kto go rozumie, dziękuję.

I pozdrawiam również, ciepło :)

[andreas]

@Roma Chyba tak, bo później dławisz się tą morską wodą.

[Roma]

@Naram-sin dzięki za pochylenie się nad tekstem i próbę zrozumienia co w nim chciałam przekazać. To bardzo wartościowy komentarz.

[Rafael Marius]

@Roma

 

Ze wspomnieniami jak z życiem raz gorzkie, a raz słodkie, przywoływane w rytmie zmiennych nastrojów.

[Dagna]

@Roma składam,chowam, podciągam,ukladam  dla mojego muzycznego ucha są ciężkostrawne, przecież nie samym czasownikiem pisze człowiek ;)

Żwir natomiast był a nie było.

Język ciszą w supeł związany - nie rozumiem dlaczego stosujesz inwersje ?

Clou nieszczęścia pogubionej  PL - ki, są w deklaracji : ja bez reszty Tobie oddana…to bywa śliską strategią

Czy późniejsze przełykam i połykam tuż koło siebie są zamierzone, czy nie miało być przypadkiem potykam się o cofki?

A może lepiej : potykam się przy cofkach? ( jeśli już musi być ten język potoczny …

 

Ogólnie czuć odmalowany dramat PL -ki, ale wykonanie wiersza jest bardzo niechlujne, pozdr.

[Roma]

@Dagna

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

'co było' dotyczy układania... 'układam to co było', przemyślę szyk zdania i może zmienię na 'w myślach układam co było, z tej stłuczki szkła, z tego żwiru' albo coś podobnego, by było bardziej czytelne.

 

 tu nie mam żadnego wytłumaczenia, po prostu spodobało mi się to jak ten wers wybrzmiewa.

 

to żadna strategia, chciałam nawiązać przy okazji do tego morza. Początkowo brzmiał ten wers 'gdy ja morzu oddana', ale chciałam uniknąć powtórzenia i koniec końców, nie wygląda to, według mnie, żle.

 

ułożenie jest zamierzone. 'połykam się" ma nawiązywać do przełykania, później do dławienia się, ale jak już pisałam @andreas nie jestem tego pewna. Myślę, że upadek przed może tłumaczyć to dławienie (ale tu nie wiem, czy na siłę nie próbuję tego bronić, jeszcze to przemyślę).

Cofka to inaczej fala przybojowa, tu nie było miejsca na mowę potoczną, to raczej próba uniknięcia powtórzenia, a poza tym myślę, że w tym wierszu pasuje.

 

A co do czasowników, to staram się używać ich mniej, no ale idzie mi jak idzie, może z czasem będzie lepiej.

 

Dzięki piękne za dogłębne wejście w tekst, pozdrawiam :)

@Rafael Marius ładnie to ująłeś i tak, to prawda. Dzięki za wizytę :)

Edytowane wczoraj o 17:34 przez Roma (wyświetl historię edycji)