zawieszenie

[n.kardas]

świat

nie traktuje mnie poważnie.

ani Jezus,

ani Budda. 

 

wszystko milczy,

wszystko płynie. 

świat

znów ze mnie zakpił. 

modlę się,

szeptem proszę

o ukojenie. 

 

cisza. 

od niej — 

niewysłane wiadomości.

 

wszystko płynie,

wszystko milczy.

we mnie

rozlewa się powoli.

Edytowane 10 godzin temu przez n.kardas (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@n.kardas Myślę, że jest lepiej, ale nie tłumacz, zostaw odbiór czytelnikowi, bo przecież każdy może mieć swój, inny.

Pozdrawiam :)

 

[NO1R]

Jako naczynie wypełniamy się tym co życie przyniesie.

[Naram-sin]

@Alicja_WysockaTen akurat wiersz nie jest tak bardzo dosłowny. Emocje są w nim dość dobrze wyciszone, ukryte za Heraklitem. Nieustępliwa obojętność świata potrafi przytłoczyć. Nawet wiara, uważana za pewnego rodzaju opokę, staje się czasami czymś niestabilnym, przemijającym. Jest coś niepokojącego w rzece przemian płynącej w nieubłaganej ciszy.

 

@n.kardas W ostatniej cząstce rozpływa się (powt.) warto zastąpić jakimś synonimem, w kierunku roztapiania się, albo rozlewania, wylewania rzeki.

 

 

[Alicja_Wysocka]

@Naram-sin  Wiersz jest lepszy od poprzedniego, to miałam na myśli.

Często, bardzo często nie nadążam za hermetycznymi wolnymi wierszami, ale nie lubię gdy ktoś opowiada mi film i "rozbiera" go na części pierwsze, zanim przetrawię.

 

Edytowane 10 godzin temu przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[n.kardas]

@Naram-sin właśnie myślałam o ewentualnym "rozlewaniu się", dzięki!