Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Vampire Fangs  No dobra, niech Ci będzie.

Bardzo lubię Leśmiana, np. wiersz Dwoje Ludzieńków 

(fragment)

Chcieli jeszcze się kochać poza własną mogiłą,

Ale miłość umarła, już miłości nie było.

 

I poklękli spóźnieni u niedoli swej proga,

By się modlić o wszystko, lecz nie było już Boga.

 

Więc sił resztą dotrwali aż do wiosny, do lata

By powrócić na ziemię - lecz nie było już świata.

 

     Tylko w tym wierszu, trafiam za przenośnią bez trudu, a u Ciebie zamurowałeś ją na amen. Grały sobie palce, które nie żyły, no i co z tego?

 :)

Opublikowano

@Alicja_Wysocka

Pytasz dlaczego palce, które nie żyły sobie grały? Odpowiadam na Twoje pytanie- palce tytułowej kostuchy sprawiały jej ból, gdy próbowała zagrać piękną melodię na pianinie. Jednak zamiast przyjemności z gry na instrumencie martwy podmiot liryczny cierpi, bo „palce miała połamane i zranione”. W przenośni pianistka zamiast cieszyć się z gry cierpi. Nie może bez bólu grać swoimi martwymi palcami i to jest w wierszu symbolem wielkiego, niepotrzebnego cierpienia.

@Domysły Monika

Bardzo dobra i ciekawa analiza. Jestem pod wrażeniem. Miło mi.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...