Historia edycji

Czy ją jeszcze pamiętasz?

Szła powoli ze Wschodu,

zabierała nam święta,

zamykała nas w domu.

Zasłaniała nam twarze

i groziła sankcjami,

wciąż tworzyła miraże,

różne miała odmiany.

Łatwowiernych raczyła

kolejnymi dawkami,

buntowników straszyła,

że ich wszystkich omami.

Wymyślała historie

i nie chciała się przyznać

czyją grała melodię, 

ani nawet skąd przyszła.

Lecz jej występ na scenie,

w marszu przyczyn i skutków,

pokrywany milczeniem,

wybrzmiał niczym preludium. 

Może dobrze zapomnieć,

lecz rozsądek wciąż szepcze,

że nie całkiem dokładnie

odrobiliśmy lekcje.

Czy ją jeszcze pamiętasz?

Szła powoli ze Wschodu,

zabierała nam święta,

zamykała nas w domu.

Zasłaniała nam twarze

i groziła sankcjami,

wciąż tworzyła miraże,

różne miała odmiany.

Łatwowiernych raczyła

kolejnymi dawkami,

buntowników straszyła,

że ich wszystkich omami.

Wymyślała historie

i nie chciała się przyznać

czyją grała melodię, 

ani nawet skąd przyszła.

Lecz jej występ na scenie,

w marszu przyczyn i skutków,

pokrywany milczeniem,

wybrzmiał niczym preludium. 

Dobrze bywa zapomnieć,

lecz rozsądek wciąż szepcze,

że nie całkiem dokładnie

odrobiliśmy lekcje.

Czy ją jeszcze pamiętasz?

Szła powoli ze Wschodu,

zabierała nam święta,

zamykała nas w domu.

Zasłaniała nam twarze

i groziła sankcjami,

wciąż tworzyła miraże,

różne miała odmiany.

Łatwowiernych raczyła

kolejnymi dawkami,

buntowników straszyła,

że ich w końcu wytraci.

Wymyślała historie

i nie chciała się przyznać, 

czyją grała melodię, 

ani nawet skąd przyszła.

Lecz jej występ na scenie,

w marszu przyczyn i skutków,

pokrywany milczeniem,

wybrzmiał niczym preludium. 

Dobrze bywa zapomnieć,

lecz rozsądek wciąż szepcze,

że nie całkiem dokładnie

odrobiliśmy lekcje.

Czy ją jeszcze pamiętasz?

Szła powoli ze Wschodu,

zabierała nam święta,

zamykała nas w domu.

Zasłaniała nam twarze

i groziła sankcjami,

wciąż tworzyła miraże,

różne miała odmiany.

Łatwowiernych raczyła

kolejnymi dawkami

buntowników straszyła,

że ich w końcu wytraci.

Wymyślała historie

i nie chciała się przyznać, 

czyją grała melodię, 

ani nawet skąd przyszła.

Lecz jej występ na scenie,

w marszu przyczyn i skutków,

pokrywany milczeniem,

wybrzmiał niczym preludium. 

Dobrze bywa zapomnieć,

lecz rozsądek wciąż szepcze,

że nie całkiem dokładnie

odrobiliśmy lekcje.