Wyspa

[jaś]

Mama straciła pracę, gdy upadła fabryka garnków i patelni, w której sprzątała. Ja też nie mogę znaleźć roboty. Mam tylko nieskończoną podstawówkę a do prostych robót teraz używają koparek, dźwigów, ciągników i innych nowoczesnych maszyn. Dziadek ma kolejarską rentę po tym jak zderzaki między wagonami zmiażdżyły mu dłoń .Żyjemy z niej we trójkę to nie jest nam łatwo. Mama przygarnęła jeszcze z ulicy psa o trzech łapach ale jest nieduży i mało je. Ma na imię Amik.
Z biedy udajemy się z dziadkiem na zieloną wysepkę na Warcie, rzece o nazwie kojarzącej się z harcerskimi przygodami. Łowimy tu ryby, żebyśmy mieli co włożyć do garnka, jak mawia mama.
Dziadka muszę nieść na barana, żeby reumatyzm go doszczętnie nie połamał chociaż i tak jest nieźle pogięty. Wiosną jest fajnie, bo znajdujemy ptasie jajka, ale teraz jest jesień i o jajecznicy możemy zapomnieć. Skończyły się już letnie jabłka w przydomowych ogródkach. Do jedzenia dżdżownic nie mogę się przekonać, choć dziadek bardzo je zachwala i mówi, że to taka wołowinka dla biedaków.
Mama była wczoraj w pośredniaku, ale zaproponowali jej jedynie kurs spawania. Nie przyjęła tej oferty, bo z jednym okiem mogłaby sobie zrobić jeszcze jakąś  krzywdę.
Siedzimy więc z dziadkiem na tej zielonej wyspie już od wczoraj, ale ryby w ogóle nie biorą. Dziadek złapał z pół kilograma koników polnych i usmażył je w garnku. Brzydziłem się, ale wcale nie były takie złe. Gorsza była herbata z wody z rzeki, bo śmierdziała ropuchami.
Jest już ciemno jak diabli. Dziadek śpi i pomrukuje, a ja sobie myślę, jakie to szczęście, że inni mają pracę. Bo gdyby nie mieli, to na tej naszej wysepce zrobiłoby się tłoczno. A tak, przynajmniej jest spoko. Piszę to na starym otrzymanym od wujka na imieniny, posklejanym srebrną taśmą komputerze na baterie i zaraz wyślę to do literatów. A jeśli jutro zdarzy się coś ciekawego, to też o tym napiszę. A teraz dobranoc, mamusiu. Pa.

[violetta]

@jaś słodkie, urocze, trzymacie się razem i sami zdobywacie pożywienie, musisz wiedzieć, że na łąkach rośnie biała komosa, którą możesz jesz i się nią najesz:) ja pamiętam, gdy byłam dzieckiem to jadłam różne smakołyki roślinne z łąki, a czasem zerwało się marchewkę z polanko drodze, gdy byłam na spacerze z koleżankami albo wykopało ziemniaki i robiło się pikniki nad rzeczką, to były piękne czasy. :)

[jaś]

@violetta ano widzisz sama :)

Lekko nie jest :)

I ten Amik na trzech łapkach :)

Mógłby nam pan Trump albo inny Musk przysłać parę dolców.....ale nigdy nikt nam nic nie dał.

 

Violu, dziękuję.

Wszystkiego dobrego :)

[violetta]

@jaś teraz rosną dzikie szparagi wszędzie :) nawet spróbowałam ostatnio:) magnolie, forsycje, fiołki można jeść:) pamiętam, że mama zawsze mnie wysyłała po szczaw i chrzan na łąkę, zajadałam się zawsze tym barszczykiem z młodych listków i jadłam z chlebkiem:) w dzieciństwie znałam się na wszystkich roślinach, które można zjeść, nas uczono tego w szkole i mieliśmy też swoje rabatki warzywne. 

[jaś]

@violetta odżywiałaś się naturą :)

Ja na studiach delektowałem się LSD.

Czy się czułem dobrze ? Bajkowo. Tyle tylko, że LSD nie rosło w parkach, a studenci to jednak biedne towarzystwo było. Dzisiaj może jest inaczej. Nie wiem.

[violetta]

@jaś ja akurat byłam dzielnym dzieckiem, z chęcią wróciłabym do tym czasów, do sałatek z pól. Jednak wspomnienia zostały w głowie. Nie sięgałam po żadne nałogi, nigdy nie miałam doła, zawsze byłam wesoła i rodziłam sobie. 

[jaś]

@violetta to widać. Jesteś pogodną i rezolutną dziewczyną.

Niech Ci się szczęści w życiu.

A wspomnienia to cudowna kolekcja wrażeń z przeszłości.

Warto je pielęgnować:)