Perspektywa

[Tyrs]

 

Gdybym miał namalować matkę – miałaby postać

rozmytą i małą. Sztafaż – ona i Charon, i wielki pejzaż

Pól Elizejskich. Uwielbiała Paryż. I jak każda kobieta

poszłaby za Hemingwayem za rzekę, w cień drzew.

Może dlatego, że nie pisał liryki. Potem poznała lirnika

u dołu obrazu z długimi palcami - nawet w kłótniach,

trzymali się za ręce. I Styks ogromny, nie do przebycia.

Mówisz – to Patinir. Lecz czy nie tak powinno malować

się zmarłych – na grobowej desce?  Wyraźny portret

matki mam we snach – żywych. Dotyk, ciepło, nawet

zapach, tak samo piękny jak ten, który dla zabawy

nazywam zapachem świętości, kiedy kobiety pytają

o perfumy. Ranek - pareidolie chmur za oknem. Oto

Charon z siwą brodą i oberwanym rękawem. Cerber z

trzema głowami wściekły jak szare niebo na innego

psa. I matka – rozmyta postać, ale to ona. W malutkiej

łodzi. Statek kołysze się jak u Rimbauda, pijany,

opuszcza przystań Les Deux Magots, a zieleń wody

zmywa „sine plamy”. W rogu pejzażu brama Starego

Cmentarza. Przed nią kolejna niewyraźna postać –

handlarz kwiatów i zniczy. Mówisz – to Patinir. Joachim.

Jego matka była dobrą kobietą.

 

Edytowane 23 godziny temu przez Tyrs (wyświetl historię edycji)

[violetta]

Ładne porównania:) 

[jaś]

"Uwielbiała Paryż".

Kiedyś. Bo Paryż dał się kochać. Pamiętam pijane noce na Montmartre. Plac Pigalle. Pokoik na poddaszu. "Paris Seville", Jacques Dutronc. Młodość, czar, urok.

Dzisiaj to smutne miejsca. Wokół ciemni ludzie co w kieszeniach zamiast grzebieni noszą noże sprężynowe.

Dawniej....

To tylko tak na marginesie.

[jaś]

Jeszcze mi się przypomniał kawałek wiersza Artura Rimbaud - 

"tak pięknie pachną lipy w te letnie  wieczory

wiatr oblepiony gwarem miasta bliskiego",

z pamięci więc może coś pokręciłem:)

[Mitylene]

@Tyrs ciekawie przedstawiasz postać matki. Czytając ten tekst czułam się jakby w jakimś śnie, w którym obrazy zmieniają się w mgielnych oparach. Swiat po trosze baśniowy gdzie dryfuje statek Rimbauda odurzony nieziemskimi perfumami i osadzony w pejzażu nie z tej ziemi. Mnie taką forma pisania bardzo się podoba, działa na wyobraźnię i chce się więcej....Pozdrawiam. 

Ps. Bardzo fajna piosenka. Dobrana świetnie do tekstu.

Edytowane wczoraj o 09:19 przez Mitylene (wyświetl historię edycji)

[Tyrs]

@violetta Dziękuję, Wiolu :). Zawsze pierwsza - co nie jest trudne ostatnio :);):) i zawsza miła :). 

[violetta]

@Tyrs zapraszam też do siebie:)

Moje wiersze nie gryzą:)

[Tyrs]

@jaś  Mnie się wydaje, że słońce jeszcze świeci nad Europą, choć - dzięku intesywnym pracom "speców" w EU - coraz chłodniej, cieszmy się tym widokiem zanim niebo przybierze dzięki ich działaniom czerwoną barwę - wtedy się pewnie dowiemy, że to tylko rozszerzenie zorzy polarnej na całą szerokość geograficzną Europy (jaoś trzeba będzie ludziom kolejny bzdet wmówić zanim ubiorą nas w ulubiony kolor jednego z oficieli - khaki. Właściwie to od lat jest pięknie w Europie, bo kolorowo. Ostatnio w Wenecji dałem 4 bilety po 10 euro na tramwaj wodny czarnemu (kupiłem za dużo) - żeby sobie sprzedał i zarobił, bo żebral. Zapytał - used? Roześmiałem się i powiedziałem, że nie - zdziwił się. I to pewnie już jest mowa nienawiści - Twój nóż i moje bilety. I powiem Ci, że zazdroszę Ci biegłej znajomości francuskiego, kiedyś chciałem się nauczyć - dla Brela, żeby móc go słuchać w oryginale. 

@violetta Dzięki i przepraszam, kiedyś wpadnę  - ja mam tak mało czasu na wszystko. Za mało czytam - nie tylko tutaj. Za mało śpię. Za dużo żyję. 

[violetta]

@Tyrs odpoczywaj :)

[Tyrs]

@Mitylene Dziękuję, bardzo miłe słowa. Starałem się wyciszyć emocje, malując malutki pejzaż. To nie jest moje pisanie, to nie jestem ja, ale tutaj zrobiłem wyjątek - raz, dla Mamy. Może i dla siebie - czasami jestem już zbyt zmęczony ilością emocji - jak Lowell w wierszu Oko i ząb, który mam na FB

"Nie ma wytchnienia dla chłopca przy

dziurce od klucza, jego teleskopie,

kiedy jasne ciała kobiet błyskają

w łazience. Oczy moje słabły od młodości.

Nic zupełnie. Nic nie ulży

oku, nie ugasi tych

płomieni ani nie wstrzyma powodzi.

Zmęczenie. Wszystkich już zmęczył mój

niepokój."

 

[Gosława]

Piotruś nie zawiodłeś i tym razem 

Znakomity wiersz 

Gratulacje

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Tyrs]

@Gosława Dziękuję, Reniu. Miesiące minęły, przeszła Ci złość. Naprawdę nie chciałem Cię wtedy zranić. Dość prowokacyjnie odpowiedziałem, mogłaś to odebrać, jako prześmiewcze, ale chciałem Cię zmobilizować do czegoś, nie byłem pewien, czy dobrze robisz. Przepraszam, jest mi bardzo przykro, że mogłem na tak długo Cię zranić, że w ogóle mogłem. Napisz na prv. Ptr

[Tyrs]

@Domysły Monika Dziekuję, Moniko :), pozdr. serdecznie.